Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Յորժամ վասն անկարգ արարմանցն Բայազիտու Իսաղ փաշային, սրբազան վեհըն զԵսայի վարդապետն հանդերձ թագաւորի ֆարմանի սուրաթովն եւ սարասկեարի բոյրուլթուովն քան զայս յառաջ յամսոյս Ժ յղեաց առ նա, եւ գիր եւս գրեաց նմա: Եւ նա եւս ի գնալն Եսայի վարդապետին առ ինքն, առերես սիրով ընկալեալ էր զնա, եւ ըստ խնդրոյ սրբազան վեհին յանձն էր առեալ վնաս ինչ ոչ հասուցեալ արանցն մերոց: Եւ որովհետեւ յառաջագոյն մթերեալ եւ դարձեալ ունէր ի սրտի իւրում զչարութիւն իւր, վասնորոյ` փութով զպատասխանի թղթոյն սրբազան վեհին գրեալ եւ տուեալ էր Եսայի վարդապետին եւ իսկոյն ուղեւորեալ: Եւ յետ ելանելոյ Եսայի վարդապետին ի քաղաքէն, անօրէնն այն վասն ընչիցն Իսպիրու Առաջնորդ հանգուցեալ Յովհաննէս վարդապետին, ի նմին աւուր, ի վերայ Զաքարիա վարդապետին, տէր Վահանին, Մարգար Աղային, եւ Նսնուսեցի մահտեսի Յովաննէսին ԺԱ քսակ դրամ էր վճարեալ զի տացեն: Եւ սրբազան վեհըն իբրեւ լուաւ զայս, յոյժ բակացաւ, վասնորոյ` եւ զթուղթ մի մեղադրութեան գրեաց առ Ւսաղ փաշայն : Առակաւ եւ օրինակաւ յանդիմանելով զտմարդի բարս նորին: Քանզի ընդ Եսայի պետին գրեալ թէ շնորհեցի քեզ եւ վասն խաթէր քոյ վնաս ինչ ոչ հասուցից արանցն քոց: Եւ այժմ ԺԱ քսակ դրամս պահանջէ ի նոցանէ: Յղեցաւ այս ընդ օլուսանենց Ղազարին: Որ ել ի Յուլիսի ԺԷ :
      
       Ի Կարս` Առ սարասկեարն պատրիջան յղեցաք ընծայ :
      
       Սովորութիւն էր սրբազան վեհին` զի երբեմն մրգեղէնի զայլ ինչ այսպիսի իրս յղէր Սարասկեար Մուստաֆայ փաշային: Վասնորոյ եւ այժմ եւս զԱՃԸ հատ պատրիջան հոգացեալ (զի նոր էր ընդ մեր միզի տղային տուեալ յղեցաք Ղազաբէկն: Որոյ աղագաւ զթուղթ գրեաց առ նա սրբազան վեհըն, եւ վասն պատրիջանին հարկեաց նմա, զի ընդ փաշայի սառաֆ մահտեսի Փիլիպպոսին ի միասին տարեալ մատուսցեն փաշային :
       Թուղթ մի եւս առ Փաշայի սառաֆ մահտեսի Փիլիպպոսն գրեաց ի պատասխանի թղթոյն իւրոյ: Որ ընդ ուխտաւորացն գրեալ էր, եւ ընդ նոսա պաստրմայ եւս յղեալ յընծայ սրբազան վեհին: Վասնորոյ եւ սրբազան վեհըն զշնորհակալութիւն գրեաց առ նա, եւ զուխտաւորսն եւս լաւապէս շահեալ սիրով ուղեւորեաց ի տեղիս իւրեանց, եւ մտամտութիւն գրեաց առ նա: Որում եւ պատուիրեաց` զի թէ` ի կողմանէ Բայազիտու զորպիսութիւն ինչ լինիցի, եւ կամ այսր աղագաւ զմիտս փաշային առանձին իմացեալ, գրեսցէ ինքեան: Զի հարկաւորապէս բան ունիմ ասէ գրելոյ մեզ: Եւ ծանոյց նմա յղելն պատրիջանին առ Ղարաբէկն: Որում եւ պատուիրեաց եւս, զի ի միասին տարեալ ընծայեսցեն փաշային: Զթուղթսն եւ զպատրիջանն ընդ միրզի տղային յղեցաք : Որ ել ի Յուլիսի ԺԸ: