Թղթաշէն
ֆռանկքն
զորս
սրբ.
վեհն
քան
զայս
յառաջ
ի
մրտ.
ԻԸ
վասն
փայտից
ընդ
մեր
Միրզային
առաքեաց
ի
Բամբակաձոր,
հասեալ
էին
անդ:
Եւ
անտի
գնացեալ
յանտառն,
ըստ
խնդրոյ
եւ
ըստ
հաճոյից
իւրեանց
հաստ
եւ
երկայն
ծառս
գտեալ,
յոյժ
հաւանեալ
էին
նոցա:
Ուստի`
եւ
նշան
արարեալ
ի
վերայ
նոցա`
թողեալ
էին
անդ,
զի
մեք
վասն
թղթաշինութեան
գործեացն
բերել
տացուք
զնոսա
աստ:
Զորս
զկնի
հոգալոյն
իւրեանց,
եկեալ
ծանուցին
սրբ.
վեհին:
Վասնորոյ`
եւ
սրբ.
վեհն
զԽաչատուր
վարդապետն
առաքեաց
անդ,
զի
փայտսն
բերցէ
ի
ս.
Աթոռս:
Որոյ
աղագաւ
եւ
Բաբաբէկին`
Դամղուլուն`
Մահմատ
Աղային
եւ
Մէլիք
Շաքարօյին
զԴ
թուղթս
գրեաց:
Խնդրելով
ի
նոցանէ
`
զի
ի
հատանելն
եւ
բերելն
Խաչատուր
վարդապետին
զփայտսն
ի
ս.
Աթոռս,
ըստ
ամենայնի
մուղայէթ
եւ
ձեռնտու
լիցին
բանիցն
նորա:
Եւ
ընդ
թղթոցն
Ա
խառայ
կապայ
վասն
Բաբաբէկին
յղեաց
սրբ.
վեհն,
Գ
մահուտ
կապայ
վասն
Շաքարօյին:
Թղթաշէնքն
վասն
փայտիցն
դաւթար
ետուն
Խաչատուր
վարդապետին,
զի
չափով
հատանել
տացէ
զծառսն
եւ
բերցէ:
Ել
Խաչատուր
վարդապետն
ի
ապրիլի
ԺԹ: