ԻԱ
(Թ)
Բ.
2բ
1
Զապականացուսն
արար
ի
վեցն
եւ
զանապականն
սկսանի
յեաւթն .
զիմանալին
աշխարհն
ոչ
առնելով
այլ
տեսանելովն
զարդարէ
զնա։
2
Որքա՞ն
ցանկալի
է
նա
զոր
միշտ
առնէ
զնա
Աստուած
երանելեացն
բնակութիւն
եւ
հանգիստ։
3
Զի
ի
ժամանակի
եղեալքն`
ժամանակաւ
ապականին
երկոքին,
իսկ
իմանալին
անժամանակ
տեսեալն
յԱրարչէն,
ընդ
Աստուծոյ`
անժամանակ
էին
մնայ
յաւիտեան։
4
Յեւթներորդումն
դադարեցուցանէ
ի
գործոցն
եւ
այլ
իմն
սկսանի
աստուածազանագոյնս։
5
Զնախախնամութիւնն
յայտ
է,
որ
յետ
առնելոյն
էր,
որպէս
ամենայն
արուեստաւոր
յետ
կազմելոյն
խնամելոյ
սկսանինa,
զիb
մնայցէ
գործնc։
A
20բ,
H
32բ