ԾԵ
(ԼԲ)
Դ.
2-4
1
Իսկ
Կային
զերկիր
գործէր
զանիծեալ
եւ
զանզգայս
նման
իւրոյ
անզգայութեանն
եւ
անմտութեանն։
2
Իսկ
անմեղն
անմեղաց
հովիւ,
զի
ուսցին
անմեղ
մարդիկք
եւ
լինիցին
անմեղա'ց
մարդկան
իշխանք,
որ
է
Աստուծոյ
սիրելի
եւ
մարդկան
աւգտակարք
։
3
Եւ
եղեւ
յետ
աւուրց
եբեր
Կային
պատարագ.
էած
եւ
Հաբել
`
յանդրանկաց
եւ
ի
պարարտաց
(Դ
3-4)
խրատ
ետուն
ծնաւղքն,
զի
նոքա
մեղան
եւ
ելին
ի
դրախտէն,
թե
դուք,
ասէ ,
անմեղ
մնայք
եւ
մատուցանէք
նուէր
Աստուծոյ
ի
վաստակոց
ձերոց`
առնու
զձեզ
Աստուած
ի
դրախտն։
4
Հաբելի
խաշինքն
Գ
(3).
ամսով
յառաջ
ծնան
քան
զհասումն
արտորայիցն
Կայինի.
եւ
Հաբել
մնաց
նմա։
5
Եւ
նա
ոչ
ի
ժամանակի
հասմանն ,
այլ
յետ
աւուրց,
եւ
ոչ
զընտիրն,
այլ
զկոխեալն
ի
գազանաց
եւ
զխորշակահարն
բերեալ
մատուցանէր
Աստուծոյ։
6
Իսկ
Հաբել
ո'չ
յետ
աւուրց
եւ
ոչ
ի
վատացն
խաշանց,
այլ
յանդրանկաց
ե
ւ
ի
պարարտաց
նոցա,
գիտելով
զմեծութիւն
Աստուծոյ`
զբաժին
նորա
ազնիւ
բերէր,
զնուազն
իւր
թողեալ
։