ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

ՀԶ (ԽԵ)
       ԺԲ. 1-4
       1 Եւ ասէ Աստուած զԱբրաամ. Ել յերկրէ քումմէ եւ յազգէ քումմէ. Եւ ունկնդ իր եղեալ գնաց, եւ էր ՀԵ (75) ամաց։
       2 Յորում տեղւոջ երեւեալ Աստուածոյ ասէ. զաւակի քում տաց զերկիրս զայս. երկու խոստմունք եւ ի տեղւոջս . իշխանութիւն երկրին եւ զաւակին խոստումն , որ տալոց էր նմա ի ժամանակին. զոր իմացեալ Աբրաամու , եթե զերկիրս զայս տայ` չառնէ անմասն եւ վասն յերկնից։
       3 Եւ շինէ սեղան, ոչ այլում որ սովոր էին յերկրին, ըստ կարծեաց սնոտեաց, այլ այնմ որ երեւեցաւ նմա եւ կոչեաց յանուն Տեառն, զի որ զերկիրն նմա ետ դարձեալ նուիրեաց զնա Աստուծոյ տուողին։
       4 Եւ ոչ ասէ թէ մատոյց պատարագ յայտ առնելով զանկարաւտն բնութիւն, սակայն, լինի ինքն քահանա եւ զբովանդակ տունն մատուցանէ նուերի նմա եւ անդի ելեալ բնակէ յանապատի , որ կոչի սուր, եւ յաւտար երկրի համարձակապէս եւ թագաւորաբար կեայ հարկանելով խորանս. եւ շինուածս ոչ շինէ զանհաստատութիւն աստեացս ցուցանելով ։
       5 Եւ լինի սով փորձութեան, առ նա ի վերայ երկրի եւ ոչ յերկինս, ուր եւ հաստատեալ էր զյոյսն իւր։ 6 Գնա ի յԵգիպտոս եւ ոչ ի Միջագետս, զի ա կն ունի փութով դարձի։ 7 Եւ դնէ ուխտ ընդ կնոջն քոյր ասել զինքն, զի աւտարատեացք եւ հիւրամերժք էին եգիպտացիքն եւ զելս իրացն յԱստուած ապսպրէ a լինի կարծիքն եւ առեալ լինի Սարա ի տունն փարաւոնիb։
       8 Քանզի ասեն, թէ ուռեն երաստանքն եւ ո չ կարեին ի կանայս մերձենալ։ 9 Թեպէտ դեղաւք եւ արմատաւք ջանային թագուցանել զնախատինսն` ոչ կարեին ։ 10 Այլ տուգանաւք անձանց արձակեցին ի բաց։ 11 Եւ դառնան ի նոյն տեղի բնակութեանն յանապատին , ուստի իջին յԵգիպտոս։
       12 Եւ քաջքն ներքոյ եւ արտաքոյ փորձին, յաւտարաց եւ ընտանեաց , աղքատութեամբ եւ յղփութեամբ ընչից, որպէս եւ նմա դիպեցաւ ։ 13 Ի յաճախելն խաշանցն` կագէին հովիւքն Ղովտայ ընդ հովիւսն իմաստնոյն, որոց յոլովս տարեալ ըստ տեառն իւրեանց ընդարձակս բարուցն։
       14 Եւ զկնի յոլով ժամանակաց , յընտիրս առնէ իմաստունն զաշխարհն առաջի եղբաւր զորդւոյն , յաջ եւ յահեակ, իբրեւ եւ յոգի, որ է յաջ եւ եւի մարմին, որ է ահեակ, զոր եւ երկրասէրքն աջոյ համարեին a։
       A 49ա, H 80աբ