ԻԴ
(ԺԱ
I)
Բ.
5-6
1
Զոր
թե
ոչ
առնուն
հրեշտակք
եւ
մարդիկ
յանուանս
համարեալ
են,
որք
ի
մայրս
իւրեանց
եւ
ի
տարերս
միայն
հային
։
2
Իսկ
պատկերն
Աստուծոյ
ի
վեր
եւեթ
նկատէ
յամենածնաւղն
եւ
յիմանալի
անձրեւն,
որ
ի
նմանէ
պատուիրանն
է,
զի
չէր
դեռեւս
եդեալ
եւ
ոչ
զիմացումէս
արարածոց
ի
կիր
արկեալ.
եւ
դարձեալ
չգործէր
զերկիր
մարդն,
զի
չեւ
էր
յանցեալ
եւ
դատապարտեալ
ի
գործ
սորա։
3
Բայց
աղբեւր
ելանէր
յերկրէ
եւ
ոռոգանէր
զամենայն
երեսս
երկրի
(Բ
6ա
)
դէպ
է,
զի
ի
ցամաքելն
երկրի
բղխեցին
աղբիւրք
ընդ
լերինս
եւ
ընդ
դաշտս։
4
Եւ
զիա՞րդ
միաւոր
կոչէ
աղբեւր
զբնութիւն
ջուրց,
որ
աղբերաբար
ելանեն
մի
կոչ
է,
որպէս`
անդեայ,
եւ
պար ,
եւ
աւր,
եւ
ամենայն
ձիական
զաւրութիւն`
ձի
թագաւորի
անուանի.
զի
մի
աղբեւր
զիա՞րդ
կարեր
ոռոգանել
զամենայն
երկիր։
A
21բ-22ա,
H
35աբ