ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ
Հեղինակ
Բաժին
Թեմա
ԺԶ
(Զ)
Ա.
26-28
1
Եւ
ասաց
Աստուած
.
Արասցուք
մարդ
ըստ
պատկերի
մերում
,
եւ
ըստ
նմանութեան
,
եւ
ձկանց
ծովու
,
եւ
թռչնոց
երկնից
եւ
անասնոց
,
եւ
ամենայն
երկրի
,
եւ
ամենայն
սողնոց
,
որ
սողին
ի
վերայ
երկրի
,
եւ
արար
Աստուած
զմարդն
ի
պատկեր
իւր
,
ըստ
պատկերի
Աստուծոյ
արար
զնա
,
արու
եւ
էգ
արար
զնոսա
.
եւ
աւրհնեաց
զնոսա
Աստուած
եւ
ասէ
.
աճեցէք
,
եւ
բազմացարուք
,
եւ
լցէք
զերկիր
եւ
տիրեցեք
դմա
,
եւ
իշխեցէք
ձկանց
ծովու
եւ
թռչնոց
երկնից
եւ
եւ
ամենայն
երկրի
եւ
ամենայն
սողնոց
,
որք
սողին
ի
վերայ
երկրի։
բարձան
ց
եւ
իմացողն
Աստուծոյ
զարմանալին
Պաւղոս.
յիրաւի
հայեցեալ
յանհասական
Աստուծոյ
իմաստիցն
հիանայ
ասելով
`
Ով
խորք
մեծութեան
,
իմաստութեանն
եւ
գիտութեան
,
զի
ով
գիտաց
զմիտս
Տեառն
թէ
վասն
էր
մեծացաւ
այնքան
մարդկայինս
բնութիւն`
զի
ում
պարտ
էր,
ո՞
հաւանեցոյց
ողոքանաւք,
ո
'
խոստացաւ
ինչ
նմա,
զի
յառաջ
քան
զլինելն
աշխարհի
ընտրեսցէ
զնա
եւ
մեծարեսցէ
նիւթ
պատրաստելով
նմա
եւ
ճոխութիւնս
առատս,
եւ
ամենապատիվ
մեծութիւնս.
եւ
ապա
խորհուրդս
եւ
կամս,
եւ
ուշ
դիտաւորութեան
առաջի
,
զոր
ոչ
արար
ումեք
յիշելոցս`
վերնոց
կամ
ներքնոց,
իմանալեաց
եւ
զգալեաց.
եւ
խորհրդակիցս
առ
նա
մեծի
խորհրդոյն
ոչ
զոք
եղական
գոյեղէն
բնութիւն,
բայց
եթէ
զանճառ
ծոցոյ
իւրոյ
զԲանն,
եւ
զանհասութեան
քննաւղն,
որ
յումեքէ
ոչ
քննի
զՀոգին
ամենասուրբ,
որ
ի
Հաւրէ
ելանէ
եւ
առնու
,
եւ
կայ
յինքեանն
Աստուած
իսկութեամբ։
3
Վասն
եւ,
ասէ
.
Արասցուք
մարդ
ը
ստ
պատկերի
մերում
եւ
ըստ
(Ա
26)։
4
Յայտնի
ցուցեալ,
թէ
ոչ
յիւր
կարաւտութեան
ինչ
լրումն
արար
զաշխարհս,
այլ
վասն
այլ
ուրուք,
զոր
առնելոցն
էր
եւ
բոլորքն
վասն
նորա,
եւ
նա
բոլորիցն
իշխան.
եւ
ոչ
նախ
զնա
առնէ,
զի
մի
ի
թափուր
վայր
մուծանիցէ
եւ
սրտառուչ
բեկանիցին
միտք
նորա
կարեմտութեամբ։
5
Եւ
զայս
է
տեսանել,
որք
զիշխանաց
նկարեն,
ո'չ
նախ
զգլուխն,
այլ
յոտից
զամենայն
հասակն
ածեն
ի
վեր
եւ
հուսկ
յետոյ
զդէմսն
դնեն,
ոչ
կարեն
ճանաչել
առանց
այնր ,
տեսողքն։
կամ
ոք
մեծի
թագաւորի
պատրաստութիւն
,
նախ
հոգայ
զտունն,
ապա`
զբազմականն,
եւ
եւ
զըմբելեացն
եւ
զյաւրինուածսն,
զերգեցիկս,
ճրագացն։
7
Եւ
իբրեւ
ահա
կազմէ
ապա
ածէ
ի
ի
տէս
եւ
ի
լուր
եւ
ի
հոտ,
եւ
ի
կերակուր,
եւ
,
եւ
յամենայն
առատութիւնս,
զի
,
թէ
ի
պատիւ
եւ
ի
փառս
մեծարեցաւ
եւ
յարժանաւոր
վայելչութիւնս։
8
Զնոյնն
է
տեսանել
եւ
աստ,
յԱրարչէն
ելեալ
մարդն։
9
Զկնի
զարդուն
երկնի,
որպէս
ձեղուան
եւ
երկրի,
որպէս
հիմնացեալ
տան,
եւ
իւրեանց
ծանիցէ
զսէր
եւ
զերախտիս
Արարչին
իւրոյ
Աստուծոյ։
10
Արասցուք
մարդ
ըստ
պատկերի
.
ընդ
եւ
հրեշտակք
զարմացան,
քանզի
երկու
ուսան ,
մի`
զի
բարերարութեան
նորա
եզր
ոչ
գոյ,
եւ
միւս
եւս`
զամենայն
արարելոցն
եցոյց
ի
մի
.
հոգովն`
զիմանալի
աշխարհն,
եւ
մարմնովն`
։
A
18ա,
H
27ա-28բ