ՁԳ
(ԾԲ)
ԺԸ.
20-ԺԹ
1
1
Զի
յաւրանայր,
եւ
ձեռն
յաղքատն
ոչ
կարկառէր,
եւ
որ
առ
մարդիք
խակ
է
եւ
առ
աստուած
ամբարիշտ
է։
2
Իսկ
Աբրաամ
աղաչէր
ոչ
վասն
արդարոցն,
այլ
եւ
վասն
մեղաւորացն,
գիտելով
թե
արդարն
ապրի
առանց
բարեխաւսի
։
3
Եւ
զյիսնէ
յիշէ
եւ
բուռն
հարկանէ
զազատն
թուոյ
որ,
ոչ
միայն
զմարդիք
այլ
եւ
զերկիր
եւ
զանասունս
ազատէր
ըստ
աւրինացն
եւ
զդիակիր
մայրն
կենսակիր
առնէ։
4
Եւ
ասէ
թե
իցէն
յիսուն,
եթե
քառասուն
եւ
հինգ
եթե
քառասուն
եթե
երեսուն,
եւ
եթե
քսան
եւ
եթե
տասն
(ԺԸ
26-32)։
5
Վեցիւք
բովանդակէ
զխնդիրն,
որովք
շարժի
մարմինն
եւ
լինի
ապականացու,
զի
կարասցէ
արդարն
յանապականութիւն
ածել
զապականեալսն։
6
Քառասուն
եւ
հինգ
հոգեծնութիւն
անդրանկի,
եւ
քառասուն
շնչաբերութիւն
արուին
երեսուն
ազգն
եւ
ի
թիւ
զինուորութեան,
տասն
թիւ
կատարելութեանa,
ընդ
որ
չէր
արժան
անցանել
յանկատարն։
7
Եւ
զի
ծածկէ
զազգասիրութիւնն,
զի
ոչ
վասն
ազգի,
այլ
վասն
բոլոր
մարդկան
աղաչէ,
զի
ազգքն
չորք
էին
եւ
չորրորդն
եւս
պակասեաց։
8
Իսկ
ասելն
Քաւ
լիցի
քեզ,
որ
դատիսդ
զամենայն
երկիր
(ԺԸ
25)
յայտ
արար,
թե
ամենայն
երկիր
լի
է
մեղաւք,
եւ
ներես
դու
ողորմութեամբ.
զմինն
մի'
կորուսանէր
ստուգութեամբ։
9
Եւ
գնաց
Աբրաամ
եւ
Աստուած
մեկնեցաւ
ի
տեղոջէն
(ԺԸ
33)։
10
Եւ
քանզի
Աստուած
ի
տեղոջ
ոչ
է,
այլ
եւ
տեղիք
յԱստուած
եւ
ի
սիրելեաց
ոչ
մեկնի,
այլ
ծածկէ
անեղն
զինքն
խնայելով
յեղականսն։
11
Եւ
եկին
երկու
հրեշտակքն
ի
Սոդոմ
(ԺԹ
1)։
12
Յորժամ
բարի
առնէ
Աստուած
ի
մեջ
երկուցն
կացեալ
երեւի,
իսկ
զպատուհասն
ի
ձեռն
երկուցն
խնայող
եւ
տանջողական
զաւրութիւնս
առաքելով,
որ
եւ
ըստ
գործոցն
կոչուին
բարի
եւ
չար։
13
Առաքեաց
ի
նոսայ
տանջանս
ի
ձեռն
հրեշտակի
չարի,
իբրեւ
սատակղն
անդրանկաց
եգիպտացւոցնa։
14
Բայց
ընդէ՞ր
Աբրաամ
չառնէր
զԵղիային
եւ
ասէր`
ես
միայն
մնացի
եւ
խնդրեն
զանձն
իմ.
թերեւս,
զի
զՄելքիսեդէկ
տեսեալ
էր
Աբրաամ
եւ
զԱբեմելէք
աստուածածան[ա՞ւթ].
կարծէր
զոմանս
արդար
գոլ
յերկրի։
15
Իսկ
Եղիա
զայրացեալ
վասն
Բահաղու
մարգարէիցն
եւ
չարութեան
Յեզաբելի
ասէր
զայնa։
A
55բ-56ա,
H
90ա-90բ
