ՁԴ
(ԾԳ)
ԺԹ.
15-24
1
Եւ
իբրեւ
այգ
եղեւ
ասեն
ցՂովտ
(ԺԹ
15)։
2
Զամենայն
գիշերս
աշխատ
եղեր
եւ
չգիտեր
զոք
արժանի։
3
Արդ
արի
սակաւուքդ
եւ
ել։
4
Զի
ցնորեցաւ
եւ
ապշեցաւ,
կալան
զձեռանէն
եւ
հանին
չորս,
բայց
խաւսին
ընդ
մինն`
Փութա',
ասեն,
ապրեցոյ
զանձն
քո։
5
Զի
գիտէին
զինչ
գործելոց
եին
կինն
եւ
դստերքն։
6
Իսկ
զի՞
խնդրեաց
Ղովտ
զՍեգովր
փրկել.
թերեւս
զի
Աբրաամու
աղաւթքն
արդիւնասցի,
զի
սակաւամէղ
էր
քան
զայլ
քաղաքսն։
7
Եւ
եթե
գոյին
տասն
արդարք
եւ
յիշատակ
պարարտութեան
երկրին
մնասցէ,
որ
ութսուն
եւ
վեց
մղոն
է
ամենայն
երկիրն
եւ
հինգ
թագաւոր
կարէր
պահել,
այլ
ասելն
Ղովտայ
հրեշտակացն.
աւասիկ
արարաք
մեծարանս
երեսաց
քոց,
ո'չ
հրշտակացն
է
այս
բան,
այլ
Տեառն
հրշտակաց
ապրիլ
Սեգովրա,
որ
հայերէն
կոչի
փոքր
եւ
չածածa։
8
Եւ
տեղեաց
Տէր
Աստուած
ի
Տեառնէ
հուր
եւ
ծծումբ
(ԺԹ
24)։
9
Երկնային
մարմինն
հուր
է
շրջապատ
եւ
ծծումբ
ոչ
գոյ
անդ։
10
Այլ
յորժամ
Աստուած
կամի
անգոյն
գոյանա
որպէսa
թէ
կոտորատել
հրոյն.
զգենոյր
ծծումբ
եւ
տեղայր
անձրեւ
հրալից ,
ոչ
միայն
զմարդ
այլ
եւ
զանասուն
զշինուած
եւ
զանդաստան
հրդեհէր ,
զի
մեծասցի
պատուհասն
թշնամեաց
թագաւորին
մեծի
։
11
Իբրեւ
զչար
ճճիս
եւ
զկատաղի
գազանս
ի
յորջս
եւ
ի
դադարս
իւրեանց
սատակելով,
զի
որ
մեղաւք
նոցա
էր
շաղախեալ
եւ
պատժաւք
նոցա
տոչորեսցին
a։
A
56բ,
H
91բ
