Յիշատակարան. Մասն II (1767-1776)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Ստաթէի ս. Առաքելոյ վանից Առաջնորդ Աբրահամ վարդապետն անկեալ ի սաստիկ հիւանդութիւնս, եւ այտուցեալ եւս, երկուցեալ էր, թէ վախճան հասցի ինքեան, եւ տունն այն դարձեալ այն դարձեալ անկցի ի ձեռս աւերիչ արանց` որպէս էրն յառաջ : Ուստի` զԿարնեցի Յակոբ վարդապետն` (զոր Կօտօշ Սիմօնի որդի կոչէին ) հաւանեցուցեալ զամենայն երկրացիսն եւ զխանն, նստուցեալ էր ի տեղի իւր Առաջնորդ, զի որքան ինքն կենդանի է, անունն Առաջնորդութեան ի վերայ նորին կայասցի, զի եւ յետ մահուանն նա մնասցէ Առաջնորդ, եւ մի այլ ոք ձեռնամխիլ կարիցէ: Ուստի եւ յԻբրահիմ խանէն զթալղայ ) եւ յերկրականացն զմահսար` առեալ եւ տուեալ էր նմա: Որոց պայմանն էր այսպէս, զի որքան կենդանի է Աբրահամ վարդապետն ` կացցէ նմա հնազանդ: Եւ ինքն Աբրահամ վարդապետն` եւ երկրականքն` եւ Իբրահիմ խանն գրեալ էին առ սրբ. վեհն զթուղթս աղերսանաց, եւ զարարելն իւրեանց հանդերձ պայմանադրութեամբքն ծանուցեալ էին սրբ. վեհին, եւ խնդրել էին զԱռաջնորդական կոնդակ վասն Յակոբ վարդապետին: Ուստի` յԱռաջնորդական կոնդակ գրեաց սրբ. վեհն ի վերայ ամենայն թեմիցն Տաթեւու` վասն Յակոբ վարդապետին` ըստ խնդրոյ նոցա: Եւ յատուկ պատուէր ի նմա, զի որքան կենդանի է Աբրահամ վարդապետն, Յակոբ վարդապետն զինքն մի վարկցէ ինքնագլուխ Առաջնորդ, այլ կացցէ առ նա հնազանդ յամենայն կողմանէ որպէս որդի առ հայր, եւ ոչ միով իմիք կերպիւ առաջի նորա զինքնագլխութիւն ցուցցէ: Ժողովրդեանն եւս զայն պատուիրեաց, յառաջ զԱբրահամ վարդապետն գիտեալ ինքեանց եւ նոր Առաջնորդին` հայր` եւ խրատիչ եւ տէր վանիցն, եւ ապա զՅակոբ վարդապետն ճանաչել ինքեանց Առաջնորդ եւ կառավարիչ ի ներքոյ հրամանաց նորին: Եւ երկուց կողմանցն եւս սպառնալիք` մինչեւ այսպէս ոչ առնիցեն: Այս յատուկ համարն ՈԿԹ, ՈՀ: Գրեաց եւ առ Յակոբ վարդապետն զթուղթ, ըստ նոյն պատուիրին, զոր ի հասարակ թղթոջն գրեաց, որդիական հնազանդութեամբ ծառայել Աբրահամ վարդապետին :
       Թուղթ մի եւս առ Իբրահիմ խանն գրեաց վասն այսր ի պատասխանի թղթոյն, թէ զխնդիրսդ կատարեցաք, եւ զՅակոբ վարդապետն Առաջնորդ արարաք :
       Թուղթ եւս առ Աբրահամ վարդապետն գրեաց ի պատասխանի թղթոյն, ծանուցանելով զկատարելն զխնդիրն, եւ զյղելն կոնդակին, եւ գրելն զպատասխանի թղթոյն խանին, եւ զպատուէրն` զոր ի հասարակ կոնդակոջն եւ առ Յակոբ վարդապետն գրեաց հնազանդ մնալ ինքեան, զոր խանին եւս գրեաց, եւս սմա ծանոյց զգրելն, Եւ վասն Ը հատ տօնացուցին եւ կոնդակին, զորս յանցեալ ամին յղեաց առ սա ուղարկել առ Յովաննէս կաթուղիկոսն, զի եւ նա յղեսցէ ի վիճակսն Աղուանից` որպէս ասացաւ յանցեալ ամին ի յօգոստոսի ԺԱ, որ եւ ի վերն` ի ԻԸ ըն ամսոյս յիշեցաւ ) գրեաց թէ` գիտեմ զի դու յղեալ եւս առ նա, այլ նա ոչ գիտեմ թէ` յի՞նչ միտս չէ յղեալ ի վիճակսն: Գրեա, զի թէ տակաւին չէ յղեալ, յղեսցէ, եւ որպէս լինիլն մեզ ծանո: Զայս ամենայն ի մի պահարանն եդեալ, ի ձեռս Աբրահամ վարդապետին եւ մէլիքացն գրեցաք , եւ ընդ նոցին թղթաբեր տէր Գէորգ քահանային յղեցաք ի օգոստ . ԻԹ: