Մահմատ
Հասանխանի
քեռորդի
Մահմատ
Էմինն
ընդ
թղթաշինի
աշակերտ
Մահմատ
անուամբ
տաճկին
գրեալ
էր
առ
սրբ.
վեհն
թէ`
լուեալ
եմ
թէ
ի
տէր
Դաւթէն
թղթաշէն
ես
խնդրեալ,
բայց
նա
ոչ
կարէ
թղթաշէն
բերել,
եւ
թէ
կամիցիս`
ես
յղեցից
ասէ:
Սակայն`
ոչ
նուիրակն
էր
գրեալ
վասն
թղթաշինին,
եւ
ոչ
Աւետիք
վարդապետն,
այլ
միայն
նա
գրէր:
Իսկ
որովհետեւ
սրբ.
վեհն
քան
զայս
յառաջ
ի
յնս.
ԻԷ
գրեալ
էր
նուիրակին
թղթաշէն
բերել
ընդ
իւր:
Եւ
Աւետիք
վարդապետին
եւս
բերան
առ
բերան
պատուիրեաց
վասն
թղթաշինի
արզ
առնել
Քեարիմխանին,
վասնորոյ`
զթուղթ
մի
գրեաց
առ
նոսա:
Ծանուցանելով
նոցա
զմիտս
թղթոյ
Մահմատ
Էմինին:
Որոց
եւ
պատուիրեաց`
զի
թէ
ըստ
հրամանի
իւրոյ
մինչեւ
ցայժմ
խօսեցեալ
իցեն
ընդ
թղթաշինին
բերելոց
են
զնա
ընդ
իւրեանս
բերցեն:
Թէ
ոչ`
ընդ
Մահմատ
Էմինին
խօսեսցեն,
եւ
զնորին
յառաջադրեալ
թղթաշէն
բերցեն :
Թուղթ
մի
եւս
առ
Մահմատ
Էմինն
գրեաց:
Որում
եւ
ծանոյց
զգրելն
առ
տեղւոյ
նուիրակ
Ստեփաննոս
եւ
Աւետիք
վարդապետսն
վասն
թղթայշինի:
Եւ
զթուղթ
նոցա
յղեաց
առ
նա
զի
տացէ
նոցա,
եւ
ի
նոցանէ
հարցեալ
իմասցի
զորպէսն
թղթաշինին.
զի
թէ
նոքա
ըստ
պատուիրի
իւրոյ
զթղթաշէնն
պատրաստեալ
են
բերել
ընդ
իւրեանս ,
բարի
է:
Եւ
թէ
ոչ`
զիւր
խոստացեալ
թղթաշէնն
յանձնեսցէ
նոցա
առ
ի
բերել
ի
սուրբ
Աթոռս:
Յղեցան
այսոքիկ
առ
Մահմատ
Էմինն
ընդ
նորին
յղեալ
Մահմատին:
Որ
ել
ի
յնվ .
ԼԱ:
