Թուղթ
գրեաց
սրբ.
վեհն
առ
Մկրտիչ
վարդապետն:
Զի
Հաշտարխանն
հին
նուիրակ
Մինաս
վարդապետն
մինչ
էր
ի
գործ
նուիրակութեան
ս.
Աթոռոյս,
ի
նուիրակական
արդեանցն
իւրոց
Թիֆլիզեցի
տէր
Ղազարին
դրամ
էր
փոխ
տուեալ:
(2)
Եւ
այժմ
լուաք
թէ`
տէր
Ղազարն
ի
Հաշտարխանու
ի
դառնալն
ի
Թիֆլիզ
կոտր
է
անկեալ:
Վասնորոյ`
եւ
սրբ.
վեհն
գրեաց
Մկրտիչ
վարդապետին,
զի
ջանասցէ
առնուլ
զդրամն
ի
տէր
Ղազարէն:
Իսկ
թէ
զբոլորն
(2)
ոչ
կարիցէ
առնուլ,
զմասն
(1)
գոնէ
առցէ:
Հերակլ
Արքայն
մերձ
Հախպատու
վանիցն
արծաթահան
էր
գտեալ,
ուստի`
եւ
խնդիր
էր
արծաթագործաց
վասն
նորա:
Վասնորոյ`
եւ
գրեալ
ի
Կիւմիշխանայն,
արծաթագործ
էր
խնդրեալ:
Եւ
ըստ
խնդրոյ
նորին`
քանի
մի
արծաթագործ
եկեալ
ի
Կիւմիշխանայու,
երթային
ի
Թիֆլիզ:
Որք
էին
ազգաւ
յոյն:
Եւ
սրբ.
վեհն
մինչեւ
լուաւ
զգալն
նոցա
աստ,
վասն
խաթէր
Արքային
առ
ինքն
կոչեալ
շահեաց
զնոսա,
եւ
մեր
Միրզայի
բարեկամ
տղային
յանձնեաց
զնոսա,
զի
տարեալ
անվնաս
ի
Թիֆլիզ
հասուսցէ:
Եւ
զորպէսն
նոցա
գրեաց
Մկրտիչ
վարդապետին
ծանուցանել
Արքային:
Գրեաց
եւս`
զի
մէկ
լաւ
թարճիման
գտեալ
բերցէ
ընդ
իւր:
Յղեցաւ
այս
ընդ
մեր
Միրզայի
բարեկամ
աղային:
Որ
ել
ընդ
արծաթագործացն
ի
մայիսի
ԻԹ: