ԿԶ
(ԼԷ)
Զ.
12
1
Եւ
ետես
տէր
Աստուած
զերկիր
եւ
էր
ապականեալ։
2
Արդ
քաղաք
եւ
տաճար
է
մարդ
Աստուծոյ
եւ
Աստուած
քաղաքապետ
եւ
քաղաքավար
է
եւ
ճանապարհորդ
է
միշտ։
3
Արդ
զնորա
գալստեանն
զճանապարհն
ապականեաց
այնու
`
զի
մարմին
եղեւ։
4
Հոգեղէնն
եւ
հողեղէնն
միաբանեաց
ի
չարն
եւ
ապականեցաւ
Աստուծոյ
գալստեանն
ճանապարհն
a։
5
Եւ
իւր,
զի
ասաց
պատկառելով
դերանուամբն
վարեցաւ,
նավաբանելով
ըստ
պիւթագորականացն,
որք
ինքնիւն
պատուէին
զվարդապետն,
ինքն
եկն
ասելով
`
իւր
է,
պատկառելով
զիսկ
անունն
դնել։
6
Ասաց
Մովսէս.
ապականեաց
ամենայն
մարդ
զճանապարհ,
բայց
եթէ
յերկինս
վերինքն
բանակք։
7
Եւ
ասէ
տէր
Աստուած,
զի
լցաւ
երկիր
անիրաւութեամբ
ի
նոցանէ,
եւ
ահա
ես
իւր
ի
վերայ
երկրի,
զի
ոչ
թողին
ի
վերայ
երկրի
հանգիստ
հաւրն,
ցՆոյ`
ժամանակ
ամենայն
մարդոյ
հասեալ
է
առաջի
իմ
ապականեցից
զնոսա
եւ
զերկիրa։
A
40աբ,
H
66ա-67բ
