12ա||
Իմ
հոգեւոր
հայր
պարոն
Թեթեոսիտ
օրհնեալ
յաջն
համբուրեմ։
1718
մայիս
8.
Թարվէզ։
Ծանուցումն
լիցի
վեր
հօրտ,
մերո,
որ
քու
հրամանուց
ղրկած
համիան
եւ
Գ
(3)
չախմախի
քարն
մեզ
հասաւ,
շատ
շնորհակալ
եմ
քո
հրամանուցէն.
միթէ
հերիք
չէ,
որ
համիշա
ինձ
համար
հոքեւոր
փէշքաշ
կանես,
մարմնաւոր
եւս
կամիս
առնել,
շատ
շնորհակալ
եմ
հօրէտ
մերմէ։
Գ
(3)
քարն
չախմախին
տվի
մուսի
Պօռէկարին
եւ
բարեւ
մատուցի
քո
բերանէն.
շատ
ուրախացաւ,
թողութիւն
շնորհես։
Մուսիու
Պօռէկարն
շատ
ունի,
կարաց
ոչ
քո
հրամանուցն
գրել,
ինձ
ասաց
որ
իւր
բերանէն
քեզ
շատ
ողջոյն
մատուցանեմ։
Մին
էլ
հայր
սուրբ,
էս
գիր
բերող
պատրի
Անտրիասին
հետ
քո
հրամանուց
համար
մին
ջուխտ
ֆռանկի
կարմիր
պաշմախ
ղրկեցի.
իմ
ախպէր
Ղեւոնդն
բերել
էր
Շամախու։
Իմ
ախպէր
Ղեւոնդն
եկաւ
Թ[ա]րվէզ,
մայիսի
7,
քոռ
շաթը
ֆռանկսիզն
քեզ
ասել
է
թէ՝
Եղիյեային
կուշտն
մին
պաշմախ
եմ
դրել.
սուտ
է
ասել։
Քո
հրամանքտ
ինծանից
խապար
ես
ուզել,
ամէն
խապարն
քեզ
կասէ
պատրի
Անտրիասն։
Թուֆէնկտ
տեղս
չի
ծախվեցաւ։
Աղէն
Ղեւոնդն
ղրկում
է
Ղազպին
կու
տամ
նրան,
որ
տանի
օրտումն
ծախէ
քեզ
համար։
Քո
հրամանքտ
ինծանից
խարճի
ես
ուզել,
թողութիւն
շնորհէ,
կարալ
չեմ
ղրկել,
չունքի
ես
իմ
գլխու
սովտաքար
չեմ
որպէս
առէջ,
մին
էլ
որ
փող
չունեմ,
անճախ
ֆութա
ղատիֆա
ուզել
ես,
կողարկեմ
թէ
լաւ
զարտաւա
ճարեմ,
մին
գտակացու
քեզ
համար
կողարկեմ,
թողութիւն
շնորհես։
Ողջ
լեր
ի
տէր,
ամէն։
Հոգեւոր
հօրտ
ծառայից
ծառա
Էլիյեաս
Աստվածատրեան
Այս
վեր
գիրն
գրեցի
իւրն
ղրկած
նմրա
9,
10,
11
գրի
պատասխանն,
թվի
քապուցին
պարոն
Անտրիասին,
որ
տայ
Երեւան
պարոն
Թաթէոսին։
