35ա
||
N
50.
Պարոն
սիրելի
Մօվսէսիտ
1722
սեպտեմբ[ե]րի
13.
Թարվէզ։
Էստից
յառաջ
քեզ
մին
գիր
գրեցի
գօրեցի
Քրիստէսիայի
ձեռօվն,
դուն
տեղտ
չես
եղել,
վասն
այնորիկ
չէ
հասել։
Եւ
քու
գրած
գիրտ
մեզ
հասաւ։
Էտ
ինքմիններն ,
որ
յուզում
ես,
լսեցի
թէ
Այվազն
գու
գայ,
նրա
կապսպրեմ,
որ
առնու,
զէրա
պազար
չեմ
յելնել։
Դու
նոր
Խլիջան
գնացիր,
սնտուկն
բացիր,
էլի
կնքեցի՞ր,
թէ
ոչ,
ինձ
գրես։
Եւ
իմ
որպիսութիւն
այս
է,
որ
աղուանն
Սպահան
էկած
չը
լինիր,
ինձ
համար
շատ
լաւ
գլնիր,
ամմա
մեծ
էլչին
եւ
ամէն
ֆռանկներն
ինձ
շատ
ընդունեցին,
մանաւանդ
մեծ
աղէն,
եւ
ինձ
շատ
ումիտ
տալօվ
ողարկեցին
թէ՝
քանի
որ
միրզա
Մումինն
խան
է,
գնայ
ամէն
փողերն
բուսուր,
իմ
մեղացէն
նրան
էլ
մեռած
տեսի։
Այժմ
կսպասեմ
Սպահանայ
խապարներին,
եթէ
աստուած
կկամի,
որ
Սպահան
պրծնի,
ինձ
համար
շատ
լաւ
գլնի,
աստուած
թէ
ոչ
կամի,
տեառն
օրհնեալ
եղիցի։
Եւ
խապար
էկաւ
թէ՝
3
նավ
մեր
սարքարին
համար
էկել
է
Բանտար
Հինտիսանիցն
եւ
5
նավ
էլ
Ֆռանկիստանիցն
յելել
են,
որ
գան
Բանտար,
աստուած
մի
արասցէ՝
թէ
որ
Սպահանա
բանն
փչանայ։
Իմ
խորհուրդս
այս
է,
որ
գնամ
Թիֆլիս,
եւ
կարծեմ
որ
դուք
էլ
պիտի
որ
գաք
տեղն,
զէրա
բանն
ուրիշ
կերպիւ
է,
գրել
չի
լինիզ։
Անճախ
լաւ
քննելօվ
տեղեկանամ
եւ
քեզ
կգրեմ
ճերմակ
թղթին
վրայ,
որ
ջուրն
ցգես,
կարդես,
միտտ
պահէ,
այն
գրի
մէջն
եւս
կգրեմ
թէ
ինչ
պիտիս
անիլ։
Ունիմ
մեծ
էլչուցն
փաթենթայ,
որ
ֆռանսիզա
պայրաղի
տակն
եմ.
ինչպէս
գրելն
կտեսնուս,
որ
փաթենթի
օրինակն
այս
գրիս
մէջն
է,
դուն
կարթաս
եւ
գիմանաս
եւ
մարդու
չես
ասիլ,
մինչեւ
որ
իմ
բանն
մին
դիհ
լինի։
Այսքան
ժամանակ
աշխատեցի
քրտնաջան
եւ
անուն
հանեցի
Ֆռանկաց
մէջն,
այժմ
որ
շատն
գնացել
է
եւ
քիչն
է
մնացել,
թէ
ցգեմ,
կկորչի
իմ
անունս,
պարտ
իմ
մին
քանի
ամիս
էլ
համբերել,
որ
բանի
վարջն
հասնիմ՝
կամ
այսպէս,
կամ
այնպէս,
յուսացել
եմ
աստուած,
գիտեմ
որ
ինձ
չի
թողուլ
առանց
վարձոյ,
որոյ
ողորմութեամբ
վարձատրեսցի
ամենայն
եխպայրք
եւ
նոցա
փոխարէնն
ծառայ
Էլիասն։
Այս
գիրն
գրեցի
իւր
համար
76
գրի
պատասխանն,
տվի
շաթր
Այվազին,
որ
տայ
Հախպանտին,
որ
տանի
Օրտւար
տայ
իմ
եխպայր
Մօվսէսին
ձեռն։
Սեպտեմբ[ե]ր
16։
