N5.
Միրզա
Ալի
Նաղի
Մունշի
մօմալէքիտ
ողջոյն
1724
փետրվարի
8.
Ռաշտ։
Գիտութիւն
լիցի
հրամանուցտ,
որ
այսօր
Բ
(2)
ամիս
մօտ
է,
որ
մեր
քալամաչին
ղրկեցի,
մինչի
այսօր
ոչ
գիր,
ոչ
խապար
տվիք։
Ես
ձեզ
գրեցի
թէ՝
Մինչի
50
տեղիցս
վեր
կկենամք.
ահայ
այսօր
մին
նաւ
գնաց,
թէ
իմ
մարդն
եկած
լինէր,
մեք
էլ
այս
նաւօվն
կգնայինք։
Ահա
ձեզ
յիմաց
կանեմք,
որ
էս
գրիս
գրած
օրիցն
մինչի
30
օր
վատա
կայ,
որ
միուս
նաւն
գնայ,
հալպաթ,
շուտօվ
մեր
մարդիքն
ողարկեցէք,
որ
գնամք։
Այսօր
25
օր
է,
որ
մեզ
խարճ
չեն
տվել,
եւ
մին
չափառ
ձի
մեզ
պետք
էկաւ,
բռնեցինք,
ձեր
մարդիքն
գնացին
ուռուս
սարտարին
մեր
ձեռիցն
գանկատ
արին
թէ՝
մեք
նրանց
էլ
ո՛չ
ձի
կուտանք,
ո՛չ
խարճ.
քանզի
ձի
են
բռնում,
տեղիս
բաներն
աստ
եւ
անդ
են
գրում։
Սարտարիցն
մարդ
եկաւ
մեր
կուշտն,
պատասխան
տվի
թէ՝
Եթէ
էս
յերկիրն
շահին
է,
պիտի
որ
շահի
հրամանն
անց
կենա,
ինչ
որ
մեզ
պետք
է՝
տան,
թէ
ձերն
է,
մեզ
ասեցէք,
որ
մեք
մեր
խարճն
ձեզանից
ուզեմք։
Պատասխան
տվել
էյ
թէ՝
Որօվհետեւ
դաստուր
է,
ես
բան
չունեմ,
ձեր
մարդն
մեզ
թամամ
ջաշմուտի
տեղ
յիմացուցին
ուռուսներու
կշտին,
նրանց
անունն
յետո
գրելոց
եմ։
46ա
||
Առաջմէ
մեզամիից
կասկած
ունէյին։
Էս
բանին
վրա
աւելացաւ
բանն։
Յետո
մեր
մին
համշարի
ֆռանկ
էկաւ
եւ
մեզ
ասաց
թէ՝
Շահիցն
գիր
ունի՞ք
ուռուս
թագաւօրին
վրայ,
որ
ձեզ
ճանփա
տա։
Ասինք
թէ՝
Չունիմք։
Ասաց,
Առանց
գիր
ձեր
բանն
շատ
դժուար
գլնի։
Վասն
այսորիկ
ձեզ
արզ
արի՝
թագաւորին
հասկացնէք,
որ
մին
գիր
գրէ
ուռուս
թագաւորին
վրայ
թէ՝
Իմ
հօրն
ժամանակին
այս
երեք
թագաւորացն
նամայ
էր
եկել,
մեք
նրա
պատասխանն
գրեցինք
եւ
իրանց
մարդուն
տվինք,
որ
տանին,
ճանփա
տաս,
որ
գնան,
զերա
մեք
էլ
տեղս
սարտարին
այս
կերպիւս
եմք
ասել
թէ՝
Մեք
գնալացու
էյին[ք
]
մեր
յերկրին։
Թագաւորն
այս
պատասխանի
թղթերն
մեզ
տվեց
թէ՝
Տարէք,
քանզի
մեք
ասել
եմք
թէ
մեք
էլչի
չեմք։
Թէ
որ
գուզէք,
որ
բան
տեսնումք,
ինչ
որ
ձեզ
գրում
եմք,
արէք,
թէ
չէք
յուզել,
մեզ
արձակեցէք
եւ
յիմացուցէք,
հալպաթ։
Յառաջ
գրերու
բանն
եւ
այս
գրիս
բանն
շուտ
պատասխան
տվէք։
Այս
գիրն
գրել
տվի
պարսեւար,
կնքեցինք
ամսուս
10
եւ
տվինք
մեր
փայեկ
Ավաքին,
որ
տանի
շահի
բանակն
տայ,
Մունշի
մօմալիք
Միրզա
Ալի
Նաղուն։
Գնաց
11
-
ումն։
