N
2.
Գերազանց
եպարքոս
միրզա
Ապտուլլա
Քարամիտ
ողջոյն
1724
յունվարի
11.
Ռաշտ։
Յայտ
լիցի
հրամանուցտ,
որ
մեր
որպիսութիւնն
ծանուցի
ձեզ
իմ
վեքիլ
Արութենի
ձեռօվն,
մինչի
այսօր
մին
խապար
չեկաւ.
խնդրեմ,
որ
շուտօվ
իմ
փողըն
ղրկէք,
որ
շուտօվ
բանս
տեսնում։
Էստից
յառէջ
մին
ուռուսի
նաւ
յընկել
է
Կասկարու
հողումն
եւ
կասկարեցիք
նաւի
ապրանքն
առել
են
եւ
մարդիկն
բռնել,
հիմիկս
ուռուսի
սարտարն
էն
ապրանքն
ուզում
է
եւ
շատ
նեղացել
է։
Մեք
սարտարիցն
յուզեցինք
սիահին
եւ
թարգմանեցի
եւ
գրեցի
թէ
նաւն
եւ
թէ
մէջի
ապրանքն
ՌԴՃԺԲ
(1412)
թուման,
մին
ինքմին
յաւել
կանէ։
Եւ
էս
բանն
լաւ
չեն
արել,
բայց
եղել,
գնացել
է.
հիմիկս
իրանց
համար
մին
մահանայ
բռնած
չլինի
թէ
այս
բանիս
համար
թագաւորին
փոքր
վնաս
հասնի։
Ինձ
կթվի՝
սրանց
ռազի
անէք։
Հրամայէք,
որ
այս
նաւիս
ապրանքն
տան
եւ
մահանան
կտրեն.
էս
պատճառէն,
քանի
մի
մարդ
բռնած
են
ֆռանկաց,
դրուստն
պիտի
որ
գիտենաք
էս
պատճառիցն
ինչ
որ
անեն,
կանեն,
առանց
պատճառի
կարօղ
չեն
բան
անել,
բայց
զգուշ
կացէք,
որ
ձեզանից
պատճառ
չլինի։
40բ
||
Յառաջմէ
քեզ
ծանուցի,
այժմ
գրեմ,
որ
էս
վարզիրն
հանեցէք,
ուրիշն
ղրկեցէք,
որ
շիտակ
կայ,
առանց
երկուղ
մտնէ
Ռաշտ,
նստի
եւ
իրան
բանին
մուղիաթ
լինի։
Մեզ
կթուի
միրզա
Դահիրի
որդի
միրզա
Ռաֆֆին
ղրկէք,
քանզի
մեք
շատուց
նրան
կճանաչեմք
եւ
նրա
թափիաթն
գիտեմք,
այնպիսի
մարդն
սրանց
հետ
լաւ
ճանփա
կգնա.
էխտիարն
ձերն
է,
դուք
որն
որ
լաւ
գիմանաք,
այնպէս
արէք,
բայց
շուտօվ
ղրկեցէք,
քանի
որ
մեք
տեղս
եմք։
Որ
քո
հրամանուց
կուշտն
ղրկեաք
մեր
միրզան,
բայց
ոչ
ոք
կայր
աստ
պատրաստ
այնպիսի
համատարիմ
մարդ
եւ
մեք
ոչ
կարէաք
այլում
յայտնել
մեր
բաներն,
վասն
այն
ուղարկեցաք
ձեր
կուշտն
մեր
պաշտօնեա՝
Ամիրգունա
բէկն,
քանզի
օտրա
մարդու
ձեռօվ
երկեաք
տալ
մեր
գրերն։
Խնդրեմ
որ
շուտօվ
ողարկէք
մեզ։
Այս
գիրն
պասկեւար
գրել
տվի
մեր
միրզային
եւ
դրի
ներքն
գրի
մէջն,
որ
միրզա
Ալի
Նաղին
տա
եպարքոս
միրզա
Ապտուլ
Քարիմին,
որ
է
էհտեմա
դօվլա
շահին։
Կնքեցի
ամսուս
14,
որ
գնա
15
-
ումն։
