21ա
||
N
1.
Նոյեմբերի
25
մին
գիր
էկաւ
Ֆումինու
Ռաշտու
վեզիր
միրզա
Յուսուֆիցն
թարվիցեցո,
Քասմանա
յելած
օրիցն,
որ
գալիս
էյինք
Ֆումին,
ճանապարհին,
պարսեւար,
որ
թարգմանի
այսպէս.
Ալու
նման
մեծ
եւ
բարձր
պատուելի
եւ
անուանի
բարեկամ,
զի
ուղղապէս
սիրո
եւ
միաբանութեան
գիտեցող,
մեծագին,
բարձր,
կարօղ,
փարթամ,
անուանի,
գօվութեան
եւ
պատուից
անպէտ
դեսպանիտ
առողջութիւն,
բարեկամաց
բարքօվն
լիք
եւ
կամքն
ձեր
կատար։
Շատ
սէր
եւ
պատիւ
եւ
միութիւն
գրելոյս
յետ,
քո
ուրախ
կամացտ
եւ
ազիզ
գրեցինք
եւ
ողորկեցինք,
որ
էս
ժամուս
քո
ուրախ
խապարն
եւ
գալն
քո
մեզ
հասաւ
եւ
մեր
կամքն
էլ
ուրախութեամբ
մի
եղեւ.
բարօվ,
հազար
բարի
էկիք,
բարեկամութեան
եւ
սիրո
ճանապարհն
այս
է,
որ
էս
ճանապարհօվն
գաք,
մեզ
եւ
ձեր
մէջն
տեսութիւն
եւ
բարեկամութիւն
լինի։
Յետ
այնորիկ
քո
կամացն
յետնէն
գնաք։
Հալպաթ
ինձ
յայտնի
է,
որ
իմ
ուզածին
պէս
յայտնի
է,
որ
քաղաքի
ճանապարհն
այս
ճանփօվն
բռնես,
որ
լաւ
եւ
շատ
լաւ
գլին։
Հալպթ
որ
պէտք
է
որ
առաջ
բարեկամութիւնն
մեր
գայանա,
որ
տեղս
գալ,
մեզ
հետ
ուրախութիւն
անէք
եւ
աստի
աստուծօվ
գնաք
մինչի
անտի
տեղս
գալն,
եւ
մեք
ձեր
ծառայութիւն
հասնիլն ,
ինչ
ծառայութիւն
որ
լինի
մեզ,
գրես,
որ
մեք
բարեկամաբար
այն
ծառայութեան
տեղն
հասուցանեմք։
Հանապազ
բարեկամութիւն,
միութիւնտ
եւ
սէրտ
անպակաս
լինի։
Կնիքն
է։
Ապտուլ
Վահապի
Ապտուհու
Մահանմատ
Յուսուֆ
