Եւ
յայսմ
ամի
եւ
թվի,
յորժամ
էաք
յԵրուսաղէմ,
նա'
տէրն
Քիլիսոյ`
Ճանփոլատն
ապստամբեալ
էր
եւ
ջալալի
լինելով`
զՀալապ
եւ
զՇամ
խիստ
նեղ
էարկ,
մինչեւ
յԵրուսաղէմ
այլ
հիսար
կրեցաք
եւ
ի
նեղ
անկաք:
Յետոյ
Մուրատ
փաշան
կոտորեց
զամենայն
ջալալի
զօրս
նորա
ի
Հալապ,
եւ
ինքն
երեք
հարիւր
ոգով
հազիւ
զերծեալ
մազապուրծ
լինելով
անկանելով
ի
Քիլիս
եւ
առնելով
զմայրն
եւ
զփոքրիկ
տեսլեամբ
գեղեցիկ
եւ
գնալով
առ
թագաւորն
ի
Կոստանդինուպօլիս
ի
հնազանդութիւն
եւ
տալով
զմայրն
որդովն
հանդերձ
պատանդս
թագաւորին
եւ
զանկատ
առնելով
ի
ձեռանէ
Նասուֆ
փաշային
եւ
այլոցէն
թէ`
նոքա
զիս
ոչ
կամաւ
ջալալի
արարին:
Բազում
ջալալի
զօրօք
գային
ի
վերայ
երկրին
եւ
աշխարհին
իմոյ`
յաւարի
եւ
հրձիգ
առնել:
Ես
այլ
առ
նոցա
ահից
զօրս
անթիւս
գումարեցի
ընդդէմ
նոցա,
զի
յաղթեցից
նոցա
եւ
ազատիցեմ
զաշխարհն
իմ,
եւ
ժողոված
զօրս
ջալալի
դարձան,
այլ
ոչ
կարացի
հնազանդեցուցանել
ինձ:
Եւ
ստոյգ
եւ
իրաւ`
այնպիսի
խաղաղասէր
եւ
աշխարհաշէն
էր,
եւ
ի
բուն
պապանց
ի
վեր
ունէին
զիշխանութիւն
երկրին
իւրեանց,
զոր
յակամայ
չարացուցին:
Եւ
այսպիսի
աղէտիւք
պատմեաց
թագաւորին,
եւ
թագաւորն
գթացեալ
ի
նա,
ետ
փաշայութիւն
զՊուտում,
զտեղի
Հասան
պէկի`
եղբօր
Ազիճուն:
Եւ
գնացեալ
անդէն
եւ
զօրքն,
որ
սովոր
էին
ջալալութեան,
կամեցան
գործել
ըստ
սովորութեանն
իւրեանց
եւ
պոստնացիքն
անդէն
սպանին
զինքն
եւ
զջալալի
զօրսն
իւր,
որպէս
զՀասան
պէկն
արարին:
Եւ
որդին
փոքրիկ
եղեւ
այր
կատարեալ
եւ
եղեւ
մեծ
փաշայ
եւ
ղափտան
ի
վերայ
ծովուց
եւ
Ճանփոլատ
օղլի
անուանելով
եւ
է
կենդանի
մինչեւ
ցայսօր:
