Ժամանակագրութիւն

Եւ դարձեալ դարձայց անդրէն ի կարգ Յովիկ վարդապետին, որ սկիզբն պատմութեանս ի վերայ նորա եդաւ վասն նորա կրիցն, որ ի հերձուած բանից կրեաց մեծ վիշտս ի Հռովմ քաղաքի, որպէս գրեալ եմք ի վերոյ: Եւ յորժամ եկն եհաս յերկիր իւր եւ եկաց բազում ժամանակս եւ եհաս օր վաղճանին եւ առ Աստուած վերափոխումն եղեւ նորա եւ թաղեցաւ ի վանս իւր, եւ յետ վաղճանի նորա տեղաց պարոնն ըմբռնեաց զվանաց վերակացուսն խնդրել զինչս նորա, եւ նոցա ցուցեալ զշալեղէն եւ զքրձեղէն զգենլիսն, զփիլոնն կարկատուն եւ զվեղարն եւ քանի մի գրենացն, ասելով թէ` ա'յս է նորա ամենայն ինչքն եւ ստացուածքն: Եւ ոչ հաւատաց, ասելով թէ` ինձ կուտայք զնորա գանձն, թէ չէ` մարդ կու ղրկեմ որ ի գերեզմանէն հանեն եւ արտաքս ձգեն: Ասացին թէ` մեք ա'յլ հնար եւ ճար գիտեմք ոչ, դու որպէս կամիս` արա': Եւ ղրկեց ամիրայն երիս ոմանս ի քրդոցն, որ գնացին ի գերեզմանատուն վարդապետին, կացին ի վերայ գերեզմանին, եւ յորժամ փայտատիւն որ միանգամ հարկանել սկսան, նա' շարժեցաւ գերեզմանն եւ որոտաց, որ ահագին որոտմանէն ահաբեկ եղեալ` անկեալ սատակեցան: Եւ յորժամ լուաւ ամիրայն, դարձեալ երեք այլ ղրկեց քուրդ, եւ նոքա այլ նոյնպէս սատակեցան: Եւ դարձեալ ուղարկեց երեք քուրդ, եւ նոցա նման եւ նոքա սատակեցան ի տեղին, որ մինչեւ ցինն ոգիք եղեն սատակեալք, եւ ապա հաւատաց ամիրայն եղելոց իրացն: Եւ ելեալ բազում ամբոխիւք գնաց ի տեսութիւն, եւ յորժամ ետես զեղեալ հրաշն, ահաբեկ եղեալ սոսկացաւ եւ ապա անկեալ ի վերայ գերեզմանին` գիրկ էած եւ ելաց դառնապէս, եւ հրամայեաց որ զգերեզմանատուն տապանին քարով եւ կրով ի վեր բարձրացուցանեն եւ կանթեղս կախեալ ի վերայ գերեզմանին, լուցանելով հանապազորդ եւ զիւղ լապտերին ինքն շնորհելով եւ վանացն շատ օժիտ առնելով, յամենայն հարկաց ազատս լինելով: Այսպէս զփառաւորիչս իւր փառաւորէ Տէր Աստուած: Եւ այս եղեալ ի թվին ՌԾԵ (1606), որ մեք էաք յայնժամն յԵրուսաղէմ, ի յառաջնորդութեանն շնորհալից Դաւիթ եպիսկոպոսին, որ Փոլատ_Օղլին զՇամն պաշարեալ էր եւ դեռ այս Գրիգոր եպիսկոպոսն Երուսաղէմայ մոնոզոն էր եւ լուսարար էր Սուրբ Յարութեան եւ Սարգիս ճգնաւոր եպիսկոպոսն Սաղմոսավանաց եւ Տէր Կիրակոս ճգնաւորն Տրապիզոնցի, որ նախասկիզբն արեւելեան սոքա եղեն պատճառ անապատաւորացն եւ մեր Պարոն Ճգնաւորն Սեպուհոյ անդ էին ընդ մեզ ի ժամանակին, որ պատմեցաւ այս զարմանալի հրաշքս առաջի սոցա, որ եկեալ էին ի Բաղէշ քաղաքէն հինգ մարդ վաճառականք ի Հալապ եւ անտից ուխտից պատճառաւ եկին յԵրուսաղէմ ի տօնի Զատկին: Եւ երեքն ի նոցանէ յոյժ փառաւորք էին եւ պատուականք եւ խելացի ճարտար իմաստունք, որ պատմեցին ի լուր ամենեցունց սոցա առաջի: