Թվին
ՌԲ
(1553)ին
Շիրակ
անուն
մեծահռչակ
ոմն
աւագ
վարդապետ
ելեալ
է
ի
Միջագետս,
եւ
ի
Տիգրանակերտ
բնակելով
եւ
լուսաւորելով
զկողմանսն
զայնոսիկ
եւ
երեիս
մեծահռչակ
եւ
մեծահամբաւ
վարդապէտք
ելին
յիւրմէն:
Նախ`
Կեղեցի
Ղուկասն,
շնորհալի
բանաստեղծն
եւ
տաղասաց
եւ
զտումարն
հոռոմոց
ոտանաւոր
շարադրողն:
Սա
կամեցաւ
կարճառօտել
զամենայն
շարականսն
վասն
յաճախութեանն,
որ
մանկունքն
ի
դպրոցացն
բազում
ժամանակաւ
դեգերելով
ընդ
նա
եւ
ոչ
կարեն
ի
մտի
ունել
եւ
պահել
մինչեւ
ցվաղճան,
ասելով
թէ`
զամենայն
աստուածաշունչ
գրոց
եւ
զաւետարանաց`
հին
եւ
զնոր
կտակարանաց
մեկնութիւնքն
կարճ
եւ
համառօտ
արարին
առաջի
վարդապետքն
վասն
ժամանակին:
Ապաքէն
որ
ի
վերջին
ժամանակս
որ
մարդիկ
կարճամիտք
են
եւ
փոքրոգիք
եւ
ուսումնատեացք,
յաղագս
որոյ
կամեցաւ
եւ
համառօտեաց
զմեծամեծ
կանոնս
կարգաց,
զԾննդեան
Ութօրէիցն
երեք
աւուրն
եթող,
որպէս
զԱստուածածնին
Փոխմանն,
զԱղուհացիցն`
ամէն
շաբաթի
մէկ
մէկ,
զՅարութեանն`
նոյնպէս,
նմանապէս
եւ
զԳալստեան
Հոգոյն
եւ
զԽաչին:
Եւ
են
որ
պիտոյ
էին
հարց
կամ
օրհնութիւն
կամ
մանկունք`
յիւրմէն
արար
քաղցրաձայն
եղանակաւ
եւ
զթերին
ելից
եւ
զամենայն
յաւելորդքն
եբարձ
եւ
գրեաց
ոսկի
ափերով
ի
վերայ
գեղեցիկ
մագաղաթի,
զի
թերեւս
ընդունելի
լիցի
վասն
նիւթոյ
պատուականութեանն
եւ
զարդուցն:
Նա'
ոչ
ընկալան
սոպռ
եւ
բիրտ
եւ
ցրտասիրտ
ազգս
եկեղեցականաց
եւ
ոչ
ցոյց
ետուն
զօրինակն,
այլ
ծածկեցին,
ի
խաւարի
թաքուցին
ի
յԵրզնկայ
քաղաքին
ի
մէջ
քահանայից
եւ
ի
վեր
ոչ
հանին:
Որպէս
զմեր
հարանց
վարուց
պատմութիւնն
Սեպուհ
լերանցն
եւ
զՄաքենեց
եւ
զԹեղենուցն
յարեւելից
կողմանցն,
որ
սոքա
գլխաւոր
եւ
հռչակաւոր
անապատք
էին
ի
հայս,
առաւել
քան
զԻսկիտէ
եւ
զԹէփայիդ
եւ
զՏէրունութ,
որ
զսոցա
պատմութիւնն
հարանց
ոչ
օրինակելով,
այլ
թաքուցին
ի
խաւարի
եւ
կորեալք
եղեն,
վասն
ոչ
օրինակ
առնելով
եւ
փոխարկելով
զնոսա:
Վասն
որոյ
երկնչիմ
ի
յանհաւան
եւ
պռըստող
ազգէս
մերմէ,
գուցէ
եւ
զմեր
աշխատասիրութիւնս
արասցեն
այնպէս,
զոր
եւ
աղաչեմ
զՏէր,
զի
առ
ի
բանալ
զաչս
սրտից
իմաստասէր
ուսումնասիրացն,
զի
ոչ
զանց
արասցեն
զսովաւ:
Այլ
եւ
ծնունդ
գրոցն
փոխարկելն
է
եւ
գրիչն
ծնուցիչ
է,
ով
որ
յօրինակելն
գիրք
խնայէ,
զգրոց
ծնունդն
խափանէ
եւ
հակառակ
Աստուծոյ
գտանի.
եւ
գոյ
տեղի
խնայելոյ
ի
բանորսակ
եւ
ի
հակառակորդ
ոմանց,
ըստ
այնմ`
Մի'
տայք
զսրբութիւն
շանց
եւ
այլն:
Եւ
այս
Ղուկաս
վարդապետս
եկեալ
ի
յԵրզնկայ
քաղաքն
եւ
անդ
արարեալ
զհամառօտութիւն
շարականին
եւ
յաւուրսն
յայնոսիկ
եհաս
վաղճան
նորա
եւ
փոխեցաւ
առ
Աստուած
ի
թվին
ՌԾ
(1601)
յունիս
ամսոյն
եւ
թաղեցին
ի
սուրբ
եկեղեցին
ի
փոքր
պաղչային
եւ
Ղազարին
ի
հարաւոյ
ժամին: