Եւ
այս
Ղազարիս
ոչ
եղեն
կատարեալ
աշակերտք,
ոչ
վասն
ծոյլ
եւ
պղերգ
լինելոյ
աղագաւ,
այլ
վասն
վաղամահ
լինելոյ
սակս:
Այլ
էին
աշակերտեալք
ընտիրք,
որպէս
Չմշկի
Թումայն
որ
առաքինի
էր
եւ
սուրբ,
որ
իշխանութիւն
էր
առեր
քարոզելոյ
եւ
Բաբերդացի
Եղիան,
որ
ինն
ամ
յաշակերտութիւն
էր
կացեր
նմա`
թէ'
աշակերտութեանն,
թէ'
վարդապետութեանն
եւ
յանձն
ոչ
էառ
զվարդապետութիւնն
վասն
դժուարութեան,
այլ
կատարեալ
երաժիշտ
լինելով`
բաւական
համարեցաւ
իւրն
եւ
յետոյ
եպիսկոպոս
եղեւ
Պալախոռոյ
վանացն:
Եւ
մեք
այլ
շատ
օգտեցաք
ի
նմանէ
ի
ձայնաւորաց
եւ
ի
մեղեդեաց,
եւ
կարի
առաւել
սիրով
ողջագուրէր
զմեզ,
որոյ
Տէր
Աստուած
վարձահատոյց
լիցի
իւրն:
Եւ
վաղամահ
եղեն
Թումայն
եւ
այս
Եղիա
եպիսկոպոսս
այլ`
ի
Տրապիզոն,
եւ
Թումային
ոմանք
ասացին`
թէ
յետ
վաղճանին
Ղազարին
եկն
ի
յԵրզնկան
որ
գաւազան
առնոյր,
նա'
վարդապետն
վաղճաներ
էր
եւ
ինքն
այլ
ոչ
եհաս
բաղձանացն,
այլ
այն
աւուրսն
մեռաւ
եւ
փոխեցաւ
առ
Աստուած
եւ
թաղեցաւ
ի
միաբանից
Սուրբ
Նշանն:
Աստուած
ողորմի
իւրեանց
հոգոցն
եւ
թողցէ
զամենայն
յանցանս
նոցա.
ամէն: