Սա
մականուամբ
Ծործորեցի
կոչի
վասն
Ձորակ
գեղջին,
որ
այժմոյս
մարացիք
են
բնակեալ,
որ
ազգաւ
քուրդ
են,
որ
չորս
գիւղք
են`
ամէնքն
քուրդ,
շրջապատն
վանացն
եւ
վանքն
վաղ
ուրեմն
աւերակ
եղեալ,
բայց
միայն
եկեղեցւոյ
բակն
կերեւայ,
որպէս
զՍուրբ
Մինաս
անապատն:
Եւ
այս
այլ
ի
Սեպուհ
լերանցն
ստորոտն
լինելով,
ի
քուրդ
անուանի
չար
գեղջին`
Բարջանջի
եւ
Առւըտոցի
եւ
ձորակի
գլխոյն
վերոյ
գոլով
դաշտաձեւ
տեղի
մի
ի
մէջ
ձորոյն,
որպէս
զվանքն
Սերովբէից:
Ի
ժամանակս
քրիստոնէութեանն,
որ
ի
վանքն
այն
քուրդ
ոչ
լինելով
այլ
բուն
հայք,
յայնմ
ժամանակին
այս
Յովհաննէսս
այլ
Երզնկոյ
լինելով
եւ
բնակելով
ի
վանս
Ծործորի:
Եւ
սա
անդ
արարեալ
է
մեկնութիւն
քերականի`
յերկար
եւ
ճոխ
բանիւք
եւ
պատմաբար
նախադրութեամբ
եօթն
գլխաւք:
Եւ
այժմոյ
վարդապետք
ամենեքեան
զսորայն
ածեն
ի
գործ,
որոյ
յիշատակն
օրհնութեամբ
եղիցի.
ամէն: