ՓՈԽ
Նոյն
ինքն
անդրանիկըն
Հաւր
յառաջ
քան
զարեւ,
Եղեւ
անդրանիկ
այսաւր
կուսական
ծնընդեամբն:
Րոպէից
քառից
ստեղծողն
ի
նոյն
խոնարհեալ,
Սըրբել
զԱդամայ
զյանցանս
ի
գետն
Յորդանան:
Եկեալ
հուրն
Աստուած
մարմնով
մըկըրտիլ
ի
ջուր,
Սարսեալ
Յովհաննէս
տեսլեամբն,
ոչ
իշխէր
մերձիլ:
Ի
վերուստ
իջեալ
Հոգին
նըման
աղաւնոյ,
Երկնիցըն
բացան
դըրունք,
Հայր
յայտնեալ
ցուցաւ.
Աղաղակելով
գոչէր.
«Դա'
է
իմ
Որդի
Յինէն
առաքեալ
յերկիր,
դըմա~
լըւարուքե:
Սա
տաւնից
մեզ
տաւն,
եղբարք,
ժողովոց
ժողով,
Բոլորից
փըրկիչն
այսաւր
Յիսուս
կոչեցաւ:
Արդ,
յաւուր
տաւնիս
այս
Տեառն
անուանադրութեան
Նըւագ
ցընծութեան
երգեմք`
ըզփառս
ի
բարձունս: