ՈՂԲՔ
ՄԵԾԻ
ՈՒՐԲԱԹԻՆ,
Ի
ՆԵՐՍԻՍԷ
ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ
ՀԱՅՈՑ
Կայր
մայր
Տեառն
առ
խաչին`
Կոյսըն
Մարիամ,
Ողբալով
զայս
ասէր
Առ
միածին
Որդին.
_
Ո'վ
անմեղ
գառն
Աստուծոյ,
Ընդ
ո՞ր
մեղաց
պատժիս.
Ես
սրբութեամբ
զքեզ
յղացայ,
Մաքուր
կուսութեամբ
ծնայ:
Կոյս
յետ
ծնընդեան
քո
մնացի`
Ծնելոյդ
զաւրութեամբ.
Ամբիծ
շըրջեցար
յերկրի,
Անփորձ
ի
մեղաց:
Մեղս
ոչ
արարեր
մարմնով
Ըստ
նախաձայն
Բանին,
Եւ
ոչ
նենգութիւն
գըտաւ
Ի
բերան
քո
բարի:
Իշխանն
աշխարհի
ի
քեզ
Ոչ
եգիտ
յիւրոցն,
Արդ,
զի՞
մատնեցար,
որդե'ակ,
Խաչի
եւ
մահու:
Ո՞ւր
հրեշտակին
բանն
ըզքէն`
Թագաւորել
անվախճան.
Ահա
զձեռսդ,
որ
զերկինս
ձգեցին,
Տարածեցին
ի
փայտին:
Զմատունսդ,
որ
զաւրէնս
գրեցին,
Բեւեռեցին
ի
խաչիդ.
Զոտսդ,
որ
ի
ծովուն
գնացին,
Հեղուսեալ
կապեցին:
Յայտնեա'
ինձ,
Յիսո'ւս,
զխորհուրդ
Քո
կամաւոր
մահուանդ,
Զի
հաստատեսցի
սիրտ
իմ
Ի
մարդկեղէն
կարծեաց:
ՓՈԽ
_
Ո~վ
Մարիամ,
կոյս
եւ
մայր,
Տաճար
լուսոյ
իմոյ.
Մի'
տկարանար
դու
հոգով
Յիմ
ծածկեալ
խորհըրդոյս:
Ես
մարգարէիւք
իմովք
Յառաջ
զայս
ցուցի.
Աբրահամ
կախեալ
ետես
զիս
Խոյ
ընդ
Սահակայ:
Մովսէս
գուշակեաց
տեսանել
Ըզկեանս
ի
փայտի,
Ըստ
Դաւթայ
ծակեցին
զձեռս
իմ
Եւ
զոտս`
ի
փայտիս:
Ըստ
Սողոմոնի
եդին
ինձ
Պըսակ
ի
փըշոց,
Ըստ
Եսայեայ`
իբրեւ
զոչխար
Ի
սպանդ
վարեցայ:
Ըստ
Դանիելի
սպանին
Զաւծեալ
Տեառն
այսաւր,
Ըստ
Երեմիայ
արկին
Փայտ`
ի
հաց
մարմնոյս:
Ըստ
Զաքարիայ`
հայեսցին
Յորս
խոցեն
տիգաւ:
Զիս
Հայր
իմ
մատնեաց
ընդ
մեղաց
Որդւոց
Ադամայ:
Ես
հնազանդ
եղէ
Հաւր
իմոյ
Մինչ
ի
մահ
խաչիս,
Զանէծսն
Ադամայ
բառնամ
Փշեղէն
պըսակաւս:
Զձեռսըն
կարկամեալ
փայտիւն,
Պարզեմ
բեւեռաւքս,
Զոտիցըն
կապանս
ընդ
ծառոյն
Արձակեմ
հեղուսիւքս:
Դառնահամ
պըտղոյն
ճաշակ
Քաղցրանայ
լեղեաւս,
Զկողածնին
լըւանամ
զխայթուած,
Կողիս
վըտակաւք:
Մահ
իմ
տայ
ըզկեանս
մեռելոց,
Որք
ի
սկըզբանէ,
Փայտ
խաչիս
իմոյ`
զփայտ
մահու
Ի
կեանս
փոխարկէ:
Նընջեմ
ի
հող
մահուընդ
մեռեալս
Զորս
ընդ
իս
յարուցից,
Ի
դժոխս
իջանեմ
առ
հոգիսն,
Որք
են
ի
բանտի:
Զկապեալն
արձակեմ
զԱդամ,
Կապեմ
ըզկապողն,
Ի
դրախտն
ուստի
ել`
տանիմ,
Ուր
եւ
զաւազակն:
Արդ,
մի'
վըհատիր,
Մարիամ,
Այլ
խընդա'
յուսով,
Ես
յետ
յարութեան
իմոյ
Քեզ
երեւեցայց.
ԶՀաւր
կամս
կատարել
կամիմ,
Առ
նոյն
վերանամ:
ՓՈԽ
_
Արդ,
ո~վ
Տէր
եւ
Որդի
իմ,
Ո՞ւմ
յանձն
արարեր
Զմայր
եւ
զաղախին
քո:
Դու
յերկինս
առ
Հայր
երթաս,
Ո՞վ
զկեանս
իմ
տնաւրինէ
Փոխան
քո
յերկրի
աստ:
Զի
թէ
հրէական
նախանձն
Զլոյսդ
հալածեցին,
Ինձ
զի՞նչ
արասցեն,
որդեա'կ:
Ես
ակն
ունէի`
Յիսուս
Թագ
ի
գլուխ
եղեալ,
Եւ
այժմ
տեսանեմ
խաչեալ:
Բան
ի
հրեշտակէն
լըւայ,
_
Ուրախ
լե'ր,
բերկրեալ,
_
Եւ
այժըմ
հոգւով
խոցիմ:
Ի
ժամ
ծընըդեան
քո
Հրեշտակք
ցընծացին
Եւ
այժմ
անարգեն
մարդիկ:
Մերկ
ըզքեզ
տեսի,
որդեա'կ,
Պընդեալ
ի
փայտիդ,
Խաւար
իմ
աչացս
այսաւր:
ՓՈԽ
_
Ո~Վ
անմեղ
աղաւնի
իմ,
Մի'
զանգիտեր
դու
սըրտիւ
Ի
յերկիւղէ
մարդկային:
Ընդ
քեզ
եմ
յաւիտեան
ես,
Որ
բառնամ
զարարածս
իմ
Բանիւ
զաւրութեամբ
իմով:
Ո~վ
սըրտիւ
սիրեցեալդ
իմ,
Ընդ
քո
մաքրութեան
հոգւոյդ
Տամ
մայր
քեզ
ըզՄարիամ
մայր
իմ:
Պատուեա'
՚ստ
աւրինացն
ըզնա,
Որպէս
եւ
տեսեր
դու
յիս,
Հնազանդ
լինելով
նըմա:
Եւ
մեզ
աղաւթիւք
մաւր
քո
Եւ
Յովհաննու
սիրելւոյն
Շնորհեա'
զթողութիւն
մեղաց:
Եւ
քեզ
երգեսցուք
ընդ
Հաւր,
Եւ
ընդ
Սուրբ
Հոգւոյն
ըզփառս
Յայժմուս
եւ
յաւիտենից,
ամէն: