ՓՈԽ
Նոր
դրախտին
քո,
Տէ'ր,
զոր
տընկեցեր
յերկրի,
Վարդ
անուշահոտ
եւ
մանիշակ
քըրքում
Առեալ
ընծայեմք
քեզ,
թագաւո'ր
փառաց,
Գերապանծ
ըզվարս
աստուածայնոց
արանց:
Բանաւոր
ծառոց
զերախայրեաց
պըտուղս,
Անցեալ
ընդ
երկինս,
քահանայիդ
նուիրեմք,
Նոյն
խունկ
բուրուառաւք
զաղաւթըս
սուրբ
սոցա
Ի
հոտ
անուշից
մատուցանեմք
քեզ,
Տէ'ր:
Սոցին
մաղթանաւք
եւ
մաքրական
վարուք
Նորոգեա'
զմեզ
ի
հնութենէ
մեղաց,
Երանականացս
արժանացո'
դասուց,
Րամեա'
ընդ
նոսին
զմեզ
ի
լուսոյ
խորանսդ:
Սըրբեա'
զխաւարին
ի
մէնջ
զխորհուրդ
մըտաց
Եւ
լուսաւորեա'
խընդըրուածաւք
սոցա'
Սոցին
հետեւել
լուսաշաւիղ
գնացից,
Ի
յանճառելւոյդ
արփիանալ
լուսով,
Երգել
ընդ
նոսին
Երրորդութեանդ
ըզփառս: