ՏԱՂ
ՍՐԲՈՅՆ
ԳՐԻԳՈՐԻ
ԼՈՒՍԱՒՈՐՉԻՆ,
ՏԵԱՌՆ
ՆԵՐՍԵՍԻ
ԱՍԱՑԵԱԼ
Գրիգորիո'ս,
առաքինի
հըսկող,
Քրիստոսի
զինուոր
յասպարիսին
արի.
Ուրախ
լե'ր
ի
փառս
արքայութեանդ
երկնից:
Գրիգորիո'ս,
ի
վէմն
Յիսուս
շինեալ,
Զոր
ոչ
շարժեցին
չարչարանացն
հեղեղք.
Ուրախ
լե'ր,
հանգեար
յաշխատանաց
քըրտանց:
Գրիգորիո'ս,
որ
խաղացեր
ընդ
սուր,
Ի
հուր
փորձեցար
անպարտ
վըկայ
Բանին.
Ուրախ
լե'ր,
ըզքէն
Տէր
գոհանայ
առ
Հայր:
Գրիգորիո'ս,
ի
գուբ
ստուերին
իջեալ,
Կոխեցեր
ըզգլուխ
անդ
վիշապին
մեծի.
Ուրախ
լե'ր,
ելեր
այժմ
ի
չըքնաղ
խորանսդ:
Գրիգորիո'ս,
աւետաւոր
բըժիշկ,
Քո
չարչարողացն
հատուցանող
բարի.
Ուրախ
լե'ր,
ծընող
մանկանց,
զոր
ետ
քեզ
Տէր:
Գրիգորիո'ս,
դիւաց
մերժող
բանիւ,
Զգազան
թագաւորն
մարդ
ըստացար
դարձեալ.
Ուրախ
լե'ր
ի
հաւտս,
զոր
ըստացար
արեամբ:
Գրիգորիո'ս,
իմանալեաց
տեսող,
Զձեւ
մեծ
խորանին
ըզգայապէս
շինող.
Ուրախ
լե'ր
աստէն
ի
տիրական
աթոռդ:
Գրիգորիո'ս,
ի
հրամանէ
վերնոյն
Քահանայապետ
մեզ
աւծեցար
Հոգւովն.
Ուրախ
լե'ր,
պըսակ
երկնահանգոյն
բեմին:
Գրիգորիո'ս,
միայնութեան
սիրող,
Անընդմիջաբար
միշտ
ընդ
Աստուած
խաւսող.
Ուրախ
լե'ր,
մատեար
յիմանալիդ
ի
լեառն:
Գրիգորիո'ս,
ի
քէն
ծընեալ
որդիքս
Այսաւր
միաձայն
եղանակեմըք
քեզ.
Ուրախ
լե'ր,
սուրբ
հայր,
յիշատակի
քո
տաւնս:
Գրիգորիո'ս,
սերովբէից
կըցորդ,
Զմեզ
ձայնակցեցեր
լուսաւորիչ
բանիւ.
Ուրախ
լե'ր,
վարդապետ,
Աստուած
ի
մէնջ
աւրհնի: