Տաղեր

ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ, Ի ՍՈՒՐԲ ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ ԿՈՅՍՆ

Նոր ծաղիկ ցուցաւ ի նորատունկ բուրաստանի,
Նոր արեւ հարաւի
Նորազուարճ առաւաւտի:

Երփնատիպ սաղարթ տերեւախիտ կանաչազուարճ
Հողմով Հոգւոյն շարժեալ,
Քաղցրիկ աւդով վայրաբերեալ:

Րախճանայ դրախտն Եդեմայ նոր ծառ կենաց տնկեալ ի նմա
Ի յաբրահամեան
Յեսսեան արմատ դաւթիազարմ:

Սքանչելեաւք Կոյսն յըղացաւ զէմմանուէլն ըստ Եսայեայ,
Ծընեալ զՀաւր համագոյն`
Մեզ համագոյ գոլ ըստ մարմնոյ:

Էն ի միշտ Էէն անժամանակ ծընեալ անմայր,
Նոյն ժամանակաւ
Ի կոյս մաւրէ անհայր ծընաւ,

Սիրով խոնարհեցաւ ճըշմարտապէս եւ տիրաբար,
Առնուլ ըզմերս մարմին,
Առանց մեղաց մնալ անմարմին:

Սիրով երկըրպագեա', եկեղեցի, ծնեալ արքային.
Փառաւք զքեզ պսակողին
Մատո ըզփառս միշտ յաւիտեան: