Տաղեր

ՓՈԽ

Բանիւ աւետաւոր բարառնաբար բարբառեսցուք
Առ քեզ, եկեղեցի', դուստըր վերինըն Սիոնի.
Աստեղս անթիւ ծընար գերապայծառս եւ երկնաճեմս,
Ձագս աղաւնակերպս թաթաւելով արեամբն իւրեանց:

Նըստիս յառագաստի սպիտակափայլ բոցոյ նըման,
Զոր կազմեցին քեզ քո որդիքն չարչարանաւք եւ սուրբ արեամբ,
Ի պարզ եւ գերազանց բնակես ի լոյս դու անմատոյց,
Փոխան խաւարային բանտից նոցա եւ կապանաց:

Վանել զքո զաւրութիւնդ ոչ կարացին դրունք դըժոխոց,
Զի փեսայն ընդ քո խաչեալ եւ հարսնորդիքն են խողխողեալ.

Կենացըն կերակրով եւ բաժակաւըն զուարճանաս,
Փոխան ժուժկալութեան նոցին քաղցի եւ ծարաւոյ:

Անմահ ունիս փեսայ, թէեւ սիրով քոյին մեռաւ,
Ի կեանս են եւ որդիք, թէեւ ետուր գերեզմանի,
Յանեղծ յաւիտենին բերկրեալ խընդաս երբեմն ամուլ,
Յորժամ բնակես ի տան մայր` քո որդւովք ուրախամիտ:

Սիրով անճառ կապիս ի սէր անմահ քո փեսային
Եւ զորդիս քո ընդգըրկես խանդակարաւտ սուրբ համբուրիւ,
Նորոգ նորափետուր լուսապայծառ յորժամ ծագիս,
Արեգական նըման յարքայութեան ըստ հրամանին:

Ի մի յարմարութիւն զոգդիս ընտրեալ քոց անդրանկաց,
Ժողովեա' բարեխաւսել ընդ կենդանեացըս փըրկութեան,
Նոյնաբար, որպէս ծընար լուսազարդեալ աւազանաւն,
Վերըստին զմեզ նորոգել ի հնութենէ մեղաց մերոց:

Երրեակ յաւիտենիւք շնորհել առատ զողորմութիւն
Յայժմուս եւ յապագայն ի յանըսպառ յաւիտենին,
Րամել ի մի լրութիւն կաթողիկէ վերնում Սիոն`
Ըզմեզ զամենեսեան ընդ երանեալ սուրբ վըկայիցն:

Սըրբել սպիտակափայլ ըզպատմուճան հոգւոց մերոց
Արեան նոցա հեղմամբ եւ հոտ անոյշ պատարագաւք,
Ի գլուխըն վերըստին ըզմեզ սիրով նորին յաւդել,
Զայրի եղեալ հոգիս ընդ փեսային միաւորել:

Սըրբել զարիւն գառանցս, նաեւ զաճիւն ողջակիզացս,
Երկրորդ տալ աւազան ի մաքրութիւն մեղաց մերոց.
Էին երրեակ միոյ պըսակելոց պըսակողին,
Որդւոյ ընդ Հաւր Հոգւով փառք ի յայժմուս եւ յապագայն: