ՏԱՂ
ՄԵԾԻ
ՈՒՐԲԱԹԻՆ
Անեղ
Որդին
Հաւր
միածին
բազկատարած
Այսաւր
եկաց
ի
յատենին
տիեզերաց:
Բարձեալ
մարմնով
ի
խաչն
անճառ
խոնարհութեամբ,
Բերեալ
բազկաւ
ըզհեռացեալ
ազգըս
մարդկան:
Գառն
անարատ,
ածեալ
ի
սպանդ
պատարագի,
Գայ
հաշտութեամբ
Հաւր`
ի
բառնալ
զմեղս
աշխարհի:
Դատափետք
եղեն
դըպիրքն
առ
Պիղատոս,
Դատաստանաւ
բառնալ
ի
խաչ
բողոքէին:
Եկն
եհաս
վախճան
ամաց
ÿստ
նախատեսիցն,
Եւ
ցուրտ
եւ
պարզ
աւր
մի
յայտնի
Տեառն
Աստուծոյ
Զէլի
էլին
Տէր
գըթութեանց
տայր
ի
բարձունս`
Զխաղաղութիւն
խաչահանուացն
աղաւթելով:
Էնն
է
ինքն
ընդ
մեզ
Աստուած
յաւիտենից,
Էրեւեցաւ
մեզ
ի
վախճան
ժամանակի:
Ընդ
մեզ
Աստուած
յայտնեալ,
բարձեալ
մարմնով
ի
խաչ`
Ընդդէմ
լուսոյ
արեգականըն
կընքելով:
Թողեալ
լըքաւ
լոյսն
ի
ծոցոյ
արեգականն,
Թաքոյց
յինքեան
ըզճառագայթս
ի
միջաւրեայ:
Ժամուն
ոչ
տիւ
եւ
ոչ
գիշեր
՚ստ
մարգարէին,
Ժամանեալ
գայ
Տէր
զաւրութեանց
ի
պատերազմ:
Իշխանութեամբ
առ
Հայր
զհոգին
աւանդելով`
Ինքն
ի
հանդէս
մարտի
ընդդէմ
մահու
իջեալ:
Լըւեալ
իշխանք
չարին`
պակեան
ահիւ
մեծաւ,
Լըւեալ
մահու
եւ
դըժոխոց`
սասանեցան:
Խոր
խաւարին
սաստէր
Յիսուս
լուսով
խաչին,
Խընդիր
առնէր
իւր
ծառայիցն
անդ
գերելոցն:
Ծանեաւ
Ադամ
զնըշան
գալոյ
Տեառն
ի
դըժոխս,
Ծանր
ամաւթով
կայր
հիացեալ
երկիւղագին:
Կարկառ
նըմա
Յիսուս
ըզձեռսն
իւր
բեւեռեալ,
Կոչէր
ձեռամբ,
քաջալերէր.
«Մի'
երկընչիր,
Հայեա'ց
ի
ձեռս,
յոտս
եւ
ի
կողս,
որ
վասըն
քո,
Հայեա'ց
ի
գլուխս
բարձեալ
զանէծըս
փշոց
յերկրէ:
Ձաղկ
եղեգամբ
հարին
թիկանցըս
մեղաւորք,
Ձաղկեալ
ապտակ
եւ
թուք
ի
ծնաւտս
իմ
յաւելին:
Ղեղի
ետուն
ինձ
կերակուր
ընդ
քացախոյ,
Ղեղւոյ
մեղաց
քոց
փոխանակ
որ
ի
դրախտին:
Ճանապարհաւ
մահու
ընդ
քեզ
հետեւեցի,
Ճանապարհիս
կենաց
ընդ
իս
ես
ի
դրախտին:
Մաքուր
հոգիք
սըրբոց,
եւ
ձեզ
մեծ
աւետիք,
Մատիք
տեսէք
մարմնով
եկեալ`
ում
ցանկայիք:
Յառաջագոյն
գուշակելով
զիմ
գալըստեանս
Յայս
ահագին
խոր
խաւարիս,
յոր
էք
կապեալ:
Նովին
մարմնովն,
զոր
ի
Կուսէն
էի
զգեցեալ,
Նաեւ
ի
դժոխս
իջի
փըրկել
ըզկորուսեալսդե:
Շնորհք
պարգեւի
Հոգւոյն
Սըրբոյ,
զոր
կորուսաք,
Շնորհեալ
փըչմամբըն
Քրիստոսի
դարձեալ
առաք:
Ուստի
առիթ
մեզ
կորըստեան
ներգործեցաւ,
Ունիմք
ըզսա
մեզ
դեղ
կենաց
եւ
փըրկութեան:
Չընաշխարհիկ
մարմինըս
նոր
իմն
է
յերկրի,
Չար
իշխանին
մահու
յաղթեաց
մեր
գերողին:
Պապանձեցոյց
Տէրն
ըզգոռոզըն
մահարար,
Պարգեւս
էառ
ի
գերողէն,
մեզ
պարգեւեաց:
Ջախեաց
ըզգլուխ
չար
վիշապին
զինու
խաչին,
Ջուր
լըւացման
մեզ
շընորհեաց
զաւազանին:
Ռահ
լուսոյ
յերկինս
եղեւ
մոլորելոցս,
Ռամկաց
ազգաց
որդւոց
մարդկան
հեթանոսաց:
Սեռըն
սիրով
փեսայն
կապեաց
ըզձեզ
յինքեան,
Սաղարթազուարճ
զարդիւք
պըճնեաց
գործովք
իւրովք:
Վասըն
մերոյ
ազատութեան
եղեւ
մարմին,
Վըտակք
արեան
մեզ
հոսեցոյց
ի
սուրբ
կողէն:
Տըրտմեցելոց
անձանց
շնորհեաց
զուրախութիւն.
Տարաբնակացս
եղեւ
տեղի
ապաւինի:
Րախճանաբար
դասեաց
ըզձեզ
ընդ
սերովբէսն`
Րամապետից
հոգեղինացն
երգակցելով:
Ցաւղեաց
ըզցաւղ
բըժշկութեան
մեզ
ի
վերուստ.
Ցայթեալ
արեամբն
ի
սուրբ
կողէն
կենդանացոյց:
Ւիւրով
վիրաւքն
ապաքինեաց
զմեզ
ի
ցաւոց,
Ւիւթիւ
շընչոյ
սուրբ
բերանոյն
անմահացոյց:
Փութացարուք
ըզհետ
նորա
պայծառ
վարուք`
Փայլեալ
փառաւք
ի
գալըստեան
նորա
վերջին:
Քրիստոսի
խաչեցելոյն
վասըն
մարդկան
Քաղցըր
ձայնիւ
տուք
աւրհնութիւն
միշտ
յաւիտեան:
ԼԶա.
ՏԱՂ
ՎԱՍՆ
ԽԱՉԵԼՈՒԹԵԱՆ
ՔՐԻՍՏՈՍԻ
ԱՍՏՈՒԾՈՅ
ՄԵՐՈՅ
Անեղ
Որդին
Հաւր
միածին
բազկատարած
Այսաւր
եկաց
ի
յատենին
մեղաւորաց:
Բարձեալ
մարմնով
ի
խաչն
անճառ
խոնարհութեամբ,
Բերեալ
բազկաւ
ըզհեռացեալ
ազգըս
մարդկան:
Գառն
անարատ,
ածեալ
ի
սպանդ
պատարագի,
Գայ
հաշտութեամբ
Հաւր`
ի
բառնալ
զմեղս
աշխարհի:
Դատափետք
եղեն
դըպիրք
առ
Պիղատոս,
Դատաստանաւ
բառնալ
ի
խաչ
բողոքէին:
Եկն
եհաս
վախճան
ամաց
նախաստեղծին.
Եւ
ցուրտ
եւ
պարզ
աւր
մի
յայտնեալ
Տեառն
Աստուծոյ
Զէլի
էլի
Տէր
գըթութեանց
տայր
ի
խաչին,
Զհաշտութիւն
Հաւր
խաչահանացն
աղաւթելով:
Էն
է
ինքեան
ընդ
մեզ
Աստուած
յաւիտենից,
Երեւեցաւ
մեզ
ի
վախճան
ժամանակիս:
Ընդ
մեզ
Աստուած
յայտնեալ,
բարձեալ
մարմնով
ի
խաչ`
Ընդդէմ
լուսոյ
արեգականըն
կընքելոյ:
Թողեալ
լըքաւ
լոյսն
ի
ծոցոյ
արեգականն,
Թաքոյց
յինքեան
ըզճառագայթս
ի
միջաւրեայ:
Ժամուն
ոչ
տիւ
եւ
ոչ
գիշեր
՚ստ
մարգարէին,
Ժամանեալ
Տէր
գայ
զաւրութեանց
ի
պատերազմ:
Իշխանութեամբ
առ
Հայր
զհոգին
աւանդելով`
Ինքն
ի
հանդէս
մարտի
ընդդէմ
մահու
իջեալ:
Լըւեալ
իշխանք
չարին`
պակեան
ահիւ
մեծաւ,
Լըւեալ
մահու
եւ
դըժոխոց`
սասանեացան:
Խոր
խաւարին
սաստէր
Յիսուս
լուսով
խաչին,
Խընդիր
առնէր
իւր
ծառայիցն
անդ
գերելոց:
Ծանեաւ
Ադամ
զնըշան
գալոյ
Տեառն
ի
դըժոխս,
Ծանր
ամաւթով
կայր
հիացեալ
երկիւղագին:
Կարկառ
նըմա
Յիսուս
ըզձեռն
իւր
բեւեռեալ,
Կոչէր
ձեռամբ,
քաջալերէր.
«Մի~
երկընչիր,
Հայեա'ց
ի
ձեռս,
յոտս
եւ
ի
կողս,
որ
վասըն
քո,
Հայեա'ց
ի
գլուխս
բարձեալ
զանէծս
ի
փշոց
երկրի:
Ձաղկ
եղեգան
հարին
թիկանցըս
մեղաւորք,
Ձաղկեալ
ապտակ
եւ
թուք
ի
ծնաւտս
ինձ
մատուցին:
Ղեղի
ետուն
ինձ
կերակուր
ընդ
քացախոյ,
Լեղոյ
մեղաց
քոց
փոխանակ
որ
ի
դրախտին:
Ճանապարհաւ
մահու
ընդ
քեզ
հետեւեցի,
Ճանապարհիս
կենաց
ընդ
իս
ես
յարութեամբ:
Մաքուր
հոգիք
սըրբոց,
եւ
ձեզ
մեծ
աւետիք,
Մատիք
տեսէք
մարմնով
եկեալ`
ում
ցանկայիք:
Յառաջագոյն
գուշակելով
զիմ
ըզգալուստ
Յայս
ահագին
խոր
խաւարիս,
յոր
էք
կապեալ:
Նովին
մարմնով,
զոր
ի
Կուսէն
էի
զգեցեալ,
Նա
ի
դըժոխս
իջի
փըրկել
ըզկորուսեալսե:
Շինեաց
Յիսուս
ըզտուն
իւր
սուրբ
զեկեղեցի`
Շնորհաւք
Հոգւոյն
եաւթնարփեան
հաստատելով:
Որով
զմայլեալ
ըմպեմք
զարիւն
կենարարին,
Որ
ետ
մեզ
զէն
ըզքառաթեւ
նըշան
խաչին:
Չարչարեցաւ
Տէրն
ի
տեղւոջըն
Գողգոթայ,
Չարչարանաւք
իւրովք
փրկեաց
ըզտիեզերս:
Պայծառ
փառաւք
շըքեղացոյց
ըզնախահայրն,
Պըճնեալ
փառաւք
եմոյծ
դարձեալ
յԱդին
դրախտին:
Ջախեաց
խաչիւ
Յիսուս
ըզգլուխըն
վիշապին,
Ջըրով
լըւաց
ըզմերկութեան
վէրըս
մարդկան:
Ռահեալ
Յովսէփ
հայցէր
զմարմինն
աստուածացեալ,
Ռահի
լուսով
պատեալ
դընէր
ի
նոր
վիմին:
Սերովբէիցըն
հոյլքն
իջեալ
յերկնից
յերկիր,
Սպասաւորեն
ահիւ
մեծաւ
ընդ
Յովսեփայ:
Վայելչապէս
խընկեաց
ըզՏէրն
անոյշ
իւղով
Վարշամակով
ծածկէր
ըզգլուխըն
բոլորից:
Տեսեալ
եղեւ
կեանքըն
կախեալ
ըստ
Մովսեսի,
Տնաւրինաբար
եդաւ
մարմնով
ի
տապանի:
Րաբունաւրէն
կապեաց
զիշխանըն
մեղսասէր,
Րամիկ
զաւրացըն
փախըստեամբ
տագնապէին:
Ցընծայ
այսաւր,
բերկրի
Ադամ
նահապետաւքն,
Ցաւղ
քաղցրութեան
հեղու
հոգւոցն,
որ
ի
դըժոխս:
Ւիւծեալ
բարձաւ
չար
թըշնամին
անդընդասոյզ,
Ւիւթիւ
Հոգւոյն
մարդիկ
յերկինս
փոխադրեցան:
Փառաւորեմըք,
Տէր
Յիսուս,
զքո
քաջութիւնդ,
Փառաւք
վանեալ
ըզթըշնամին
կործանեցեր:
Քո
զաւրութեամբըդ
պահպանեա'
զփըրկեալ
քո
հաւտս,
Քեզ
երգելով
երկըրպագեմք
այժմ
յաւիտեանս:
ԼԶբ.
ՏԱՂ
Ի
ՏԷՐ
ՆԵՐՍԻՍԷ,
ՄԵԾԻ
ՈՒՐԲԱԹԻՆ
Անեղ
Որդին
Հաւր
միածին
բազկատարած
Այսաւր
եկաց
ի
յատենին
մեղաւորաց:
Բարձեալ
մարմնով
ի
խաչն
անճառ
խոնարհութեամբ,
Բերեալ
կամաւ
ըզհեռացեալ
ազգըս
մարդկան:
Գառն
անարատ,
ածեալ
ի
սպանդ
պատարագի,
Գայ
կամաւ
Հաւր`
առ
ի
բառնալ
զմեղս
աշխարհի:
Դատապետք
եղեն
դըպիրքն
առ
Պիղատոս,
Դատաստանաւ
բառնալ
ի
խաչ
բողոքէին:
Եկըն
եհաս
վախճան
մահու
նախաստեղծին,
Եւ
ցուրտ
եւ
պարզ
աւր
մի
յայտնի
Տեառն
Աստուծոյ
Զէլի
էլին
Տէր
գըթութեանց
տայր
ի
խաչին`
Զհաշտութիւն
Հաւր
խաչահանուացն
աղաւթելով.
Էնն
էից
անպարագիրն
յաւիտենից
Երեւեցաւ
մեզ
ի
վախճան
ժամանակիս:
Ընդ
մեզ
Աստուած
յայտնեալ,
բարձեալ
մարմնով
ի
խաչ`
Ընդդէմ
լուսոյ
արեգականըն
կընքելով:
Թողեալ
լըքաւ
լոյսն
ի
ծոցոյ
արեգականն,
Թաքոյց
յինքեան
ըզճառագայթս
ի
միջաւրեայն:
Ժամն
ոչ
տիւ
էր
եւ
ոչ
գիշեր
՚ստ
մարգարէին,
Ժամանեալ
գայ
Տէր
զաւրութեանց
ի
պատերազմ:
Իշխանութեամբ
զհոգին
առ
Հայր
աւանդելով`
Ինքն
ի
հանդէս
մարտի
իջեալ
ընդդէմ
մահու:
Լըւան
իշխանք
չարին,
պակեան
ահիւ
մեծաւ,
Լըւեալ
մահու
եւ
դըժոխոց`
սասանեցան:
Խոր
խաւարին
սաստէր
Յիսուս
լուսով
խաչին,
Խընդիր
առնէր
իւր
ծառայիցն
անդ
գերելոց:
Ծանեաւ
Ադամ
զնըշան
գալոյն
Տեառն
ի
դըժոխս,
Ծանր
ամաւթով
կայր
հիացեալ
երկիւղագին:
Կարկառ
նըմա
Յիսուս
ըզձեռն
իւր
բեւեռեալ,
Կոչէր
ձեռամբ,
քաջալերէր.
«Մի'
երկընչիր,
Հայեա'ց
ի
ձեռս,
յոտս
եւ
ի
կողս,
որ
վասըն
քո,
Հայեա'ց
ի
գլուխս
բարձեալ
զանէծս
ի
փշոց
երկրի:
Ձաղկ
եղեգան
հարին
ի
գլուխ
իմ
մեղաւորք,
Ձաղկեալ
ապտակ
եւ
թուք
ի
դէմս
ինձ
մատուցին:
Ղեղի
ետուն
ինձ
կերակուր
ընդ
քացախոյ.
Ղեղւոյ
մեղաց
քոց
փոխանակ,
որ
ի
դրախտին:
Ճանապարհաւ
մահու
ընդ
քեզ
հետեւեցի,
Ճանապարհիս
կենաց
ընդ
իս
եկ
յարութեամբ:
Մաքուր
հոգիք
սըրբոց,
եւ
ձեզ
մեծ
աւետիս,
Մատիք
տեսէք
մարմնով
եկեալ`
ում
ցանկայիք:
Յառաջագոյն
գուշակելով
զիմ
ըզգալուստ
Յայս
ահագին
խոր
խաւարին,
ուր
էք
կապեալ:
Նովին
մարմնով,
զոր
ի
Կուսէն
եմ
ըզգեցեալ,
Նախ
ի
դըժոխս
իջի
փըրկել
ըզկորուսեալսդե: