Տաղեր

ՓՈԽ

Ի գաւազանէն Յեսսեայ ստեղնեալ Ստեփանո'ս,
Առաջին պըտուղ տընկոյն, որ ի Գողգոթայ:

Նարդոս եւ քըրքում, զըմուռ, ծաղիկ ծովային,
Մանիշակ, շուշան վարդիւք կարմրերփեան պըսակ:

Երկնազարդ պըճնեալ գեղով նըման հրեշտակի,
Բուրուառ ոսկեղէն խընկոց խընկաբեր ծառոց:

Րաբուն պանծալի բանիւ վարդապետ բարի,
Իմաստիւք լըցեալ Հոգւոյն` աստուածաբանէր:

Սըրտիւ անձկալեաւ վառեալ ի հուր սիրելւոյն,
Ի մէջ ջուրց բազմաց պահեալ անշիջանելի:

Ի բարձունս երկնից դիտեալ սըրտին մաքրութեամբ,
Անտեսին փառաց տեսեալ զանտեսն ընդ աջմէ:

Սըլացեալ թեւաւք Հոգւոյն երկնաճեմ գոլով,
Սկըզբնատպին յաւանդ տըւեալ զիւրական պատկերն:

Ելից աստիճան գործեալ զհարկանող քարինսն,
Ընդ ինքեան հանեալ զբազումս յերկնային խորանսն:

Կենդանի վըկայ մահուամբ կենդանւոյն յաւէտ,
Ըզմաղթանըս մեր մատո որպէս խունկ անոյշ:

Արքային երկնից զինուոր արի ի մարտի,
Տալ մեզ յաղթութիւն հայցեա ընդդէմ թըշնամւոյն:

Թագիւ անթառամ Յիսուս պըսակեաց ըզքեզ,
Հաղորդ քոց փառաց խընդրեա լինել տաւնողացս:

Որ յուրախութիւն անճառ Տեառըն քո մըտեր,
Պաղատեա եւ մեզ ի նոյն մըտանել ընդ քեզ:

Ղեկաւք հաւատոյ անցեր ընդ ծով աշխարհիս,
Վերածել ըզմեզ մաղթեա ի մեղաց ծովէս:

Ի քեզ համբառնամք ըզմիտս, Քրիստոս Աստըւած,
Նախավըկային հայցմամբ եւ մեզ ողորմեա':

Կերպարան Հաւր, որ զգեցար ըզկերպ Ադամայ,
Վասըն քո մերկացելոյն մեզ լոյս ըզգեցո:

Որ բուրուառաւք ծերոց յերկինս դասեցեր զմանուկն,
Զաղաւթս մեր նովաւ ընկալ ի հոտ անուշից:

Սըրբութիւն Սըրբոց, սըրբեա' ըզմիտս եւ զխորհուրդս,
Տեսանել ըզքեզ հոգւով ընդ Ստեփանոսի:

Երեւեալդ ընդ աջմէ Հաւր, տեսողին տաւնիւս
Զերգաբանս եւ ըզտաւնողքս ընդ նըմին դասեա: