85.
ԼԵՒՈՆ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
Թարգմանութիւն
[Փարիզ,
24
մայիսի,
1908],
կիրակի
Սիրելի
զաւակս,
Երէկ
ստացայ
հեռագիրդ:
Չես
հետեւում
իմ
ցուցումներին
եւ
ուզում
ես
ինքնագլուխ
գործել:
Քեզ
ասացի,
որ
առաջարկութիւններդ
նամակով
արա
եւ
նոյնիսկ
ուղարկեցի
այդ
նամակի
օրինակը:
Բեռլին
կը
գնանք
խօսելու,
եթէ
արդէն
ունենանք
պատասխանը
որեւէ
լուրջ
վաճառատան,
որը
սկզբունքօրէն
տրամադիր
կը
լինի
այդ
գործն
անելու:
Այնժամ,
բնականաբար,
կը
խօսենք,
եւ
այդ
դէպքում
է
հարկաւոր
ասել,
թէ
ինչ
պայմաններով
ենք
առաջարկում
արտօնագիրը:
Բայց
դու
դեռ
ոչինչ
չգիտես:
Ուրեմն,
Բեռլին
ես
ուզում
գնալ
ոչ
թէ
պայմանների
մասին
խօսելու,
ոչ
թէ
առաջարկելու,
այլ
վաճառատներ
փնտրելու
եւ
նրանց
այդ
հարցով
շահագրգռելու
համար:
Արդէն
երկու
ամիս
է,
որ
քեզ
իրազեկ
եմ
դարձրել
գործի
ընթացքին.
դու
բաւականաչափ
ժամանակ
ունէիր
տեղեկանալու
համար:
Ցաւալի
է,
որ
ինձնից
պահանջում
ես
յանձնառութիւնների
փաթեթն
ու
ամբողջ
գործի
թղթածրարը`
առանց
գիտենալու,
թէ
ում
ես
դիմելու:
Ինձ
նոյնիսկ
գրել
էիր,
թէ
հարկաւոր
է
Վիեննա
գնալ`
«Սիմէնս
եւ
Հալսկէ»
վաճառատուն:
Բայց
վերջին
հաշուով
ձեռնտու
չէ
դրամ
ծախսել
վաճառատների
անուններն
իմանալու
համար
միայն:
Հարկաւոր
է
դրանք
ձեռք
բերել
առանց
ծախսի:
Ջանա
լուրջ
աշխատել,
օգտագործել
դասախօսներիդ
հետ
ունեցած
կապերդ:
Այստեղ
գալու
համար
արտօնատէրերից
ոչ
մի
գրոշ
չեմ
ստացել
եւ
սարսափելի
նեղուած
եմ:
Արքայազնի
պէս
գործելու
ժամանակը
չէ:
Ապացուցիր,
որ
հաճոյքների
տրուելուց
բացի
ընդունակ
ես
նաեւ
ուրիշ
բանի:
Գ.
ԶՕՀՐԱՊ
