Նամակներ (1884-1915)

216. ԿԼԱՐԱ ԶՕՀՐԱՊԻՆ

[Լոնտոն], 13 սեպտ. [1911],
Չորեքշաբթի առտուն, ժամը 6

Անուշիկ սիրականս,

Ժամուկէս է որ արթուն եմ. մութին հետ ելայ: Սա ըսեմ որ շոգեկառքերը, electric train wayները [1] մինչեւ լոյս բանեցան կեցան ցորեկուան պէս. ձայներնին բոլոր գիշերը ո՛չ դադրեցաւ, ո՛չ ալ պակսեցաւ:

Երէկուան տաքը եւ արեւը չի տեւեց, գիշերը` անձրեւ եւ մշուշ. ասիկա Լոնտոնի սովորական թուալէթն է. արեւը եւ տաքը ինծի ընդունելութիւն է եղեր:

Երէկ միջոց մը Հերմինս առի պանդոկս բերի. սենեակին վրայ հիացաւ մնաց: Վերջէն դէմ դէմի նստեցանք, ֆայֆ օքլօք թէյ մը առինք: Ես 5ին բաժնուեցայ եւ զինքը օթօով մը իր օթէլը խրկեցի: 6 ¹ / ₂ նորէն գացի, զինքը եւ Արաքսին առի, օթօով պտոյտ մը ընել տուի եւ ճաշին մօտ բաժնուեցանք: Ես չի ճաշեցի. ախորժակ չունէի: Բայց վաղը` restaurant [2] շիք եւ խոշորացոյց բան. ամբողջ Լոնտոնի հարուստները հոս կուգան ճաշելու. սքանչելի musiqué եւ décolletéներ [3] ամեն մարդ habit [4] կամ smoking [5]: Ես չիջայ կոր. կանուխկեկ սենեակս քաշուեցայ, Ազատամարտին կիրակի օրուայ համար յօդուածս գրեցի լմնցուցի եւ բօսթային յանձնեցի եւ անկողին մտայ: Այդ միջոցին վերջին նամակդ Վիսպատէնէն հոս ինծի խրկեցին: Կարդացի, քիչիկ մը քեզի խօսեցայ եւ քնացայ:

Արաքսիին նուէր մը առնելու միտք ունիմ. ի՞նչ, չեմ գիտեր, բայց Հերմինիս համար ըրած ծախքին մօտ բան մը: Թէյի համար (1 ա. ֆր. ) service [6] մը կ՚ուզէ եղեր. Հերմինը ըսաւ: Տեսնինք կամ ատիկա կամ ուրիշ բան մը պիտի առնիմ:

Հերմինս եւ Արաքսին ասկէ կարծեմ շաբաթ կը մեկնին, ես` ե՞րբ, չեմ գիտեր. գործերս դժուարացան: Եթէ հետերնին չի կրնամ մեկնիլ, եւ այդպէս կ՚երեւայ կոր, ապրսպրեցի որ Lenkerէն Հերմինին չափը առնել տան, այսինքն coupeով [7] ես շինուելիք ֆիստանը կ՚ապսպրեմ: Մէյ մըն ալ ապսպրեցի որ rhumatismeին համար professeur մը ցուցնեմ: Արաքսին յանձն առաւ: Արաքսիին Հերմինին համար ըրածները, քաշածները չեն մոռցուիր. անոր համեմատ գրէ իրեն: Հերմինին մատը աղէկ է: Այսօր նորէն պիտի պտըտցնեմ:

Իմ Լոնտրա գտնուիլս մարդու մի՛ ըսէք: Տունիներուն բոլորին բարեւ ինէ:

Պաչիկներ`

Գ. ԶՕՀՐԱՊ

Մոռցայ. Վիսպատէնէն մեկնած վերջին ժամուն այնտեղ տեսնելիք professeurին կրցայ երթալ: Բայց բերան բերնի trainը 3, 15ին կը մեկնէր: Ես 3, 5ին դեռ professeurին տունն էի. եւ այնպէս որ օթէլ չի հանդիպելով, ուղղակի gare [8] գացի եւ bagageներս [9] professeurին տունէն téléphoner [10] ընելով gare խրկել տուի:

Peofesseurը նոր բան մը չաւելցուց գիտցածներուս վրայ, նոր տեսակը մը կօշիկ պատուիրեց եւ առտուները սենեակին մէջ gymnastique [11], փորիս կազերուն համար ալ դեղ մը տուաւ: Բայց շատ շնորքով մարդ էր: Գալ տարի, Աստուած ուզէ նէ, Հերմինիս ասոր ալ պիտի քննել եւ աղուոր cure [12] մը պիտի անել տամ:

Գ. Զ.