300.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
Թարգմանութիւն
Հալէպ,
27
յունիսի
[10
յուլիսի],
1915,
շաբաթ
Խալիլ
բէյ
էֆէնդիի
միջոցով
Զօհրապ
էֆ.
ի
կին
Կլարա
Հանըմին
Սիրելի
եւ
դժբախտ
կողակիցս,
Հիւանդութեանս
պատճառով
մի
քանի
օր
մնալու
ենք
Հալէպում:
Աստուած
տայ
10
օրից
լաւանամ:
Իսկ
եթէ
նախասահմանուած
չէ
այստեղ
մնալ,
կը
մեկնեմ
Դիարբէքիր
եւ
հեռագրով
կը
յայտնեմ
մեկնումիս
օրը:
Աստծուն
ապաւինելով,
հարցաքննութիւնից
վախենալու
եւ
քաշուելու
բան
չունեմ,
քանի
որ
խիղճս
մաքուր
է
ու
պարզ,
երեսս`
սպիտակ:
Մեր
բարեկամները
եւս
մեզ
չեն
մոռանայ:
Յուսով
եմ,
որ
աշխատում
են
պակասեցնել
Դիարբէքիրում
անցկացնելիք
տառապեալ
օրերիս
թիւը,
որովհետեւ
վախենում
եմ
Դիարբէքիրում
բանտարկեալների
մէջ
մնալուց:
Թող
մեր
բարեկամները
ջանան,
որովհետեւ
այս
հիւանդութիւնս,
բանտի
կեանքը
եւ
Դիարբէքիրի
վնասակար
կլիման,
եթէ
ի
մի
բերենք,
դժբախտութեանս
մեծութիւնը
պարզ
կը
լինի:
Մի՛
քաշուիր
բարեկամներին
եւ
դրացիներին
նեղութիւն
տալուց:
Եթէ
երես
դարձնողներ
էլ
լինեն,
մի՛
նեղանայ,
աշխատիր
եւ
ամեն
ջանք
թափիր:
Ամենքիդ
կարօտով
համբուրում
եմ`
ԶՕՀՐԱՊ
Խալիլ
բէյ
էֆէնդի՛,
խնդրում
եմ
աղջիկներիս
հետ
գնացէք
Թալաթ
բէյի
եւ
Զէյրի
բէյի
հարեմները
եւ
նրանց
եւս
աղերսէք: