205.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
[Վիսպատէն],
4
սեպտ.
1911,
երկուշաբթի
առտու
Անուշիկ
հոգիս,
Նամակդ
առի:
Սա
քօլէռաին
Պէօիւքտէրէի
մէջ
շատնալը
շատ
գէշ
եղաւ.
աղէկ
ըրեր
էք
զգուշական
միջոցներ
ձեռք
առնելով:
Երէկ
գիշեր
այստեղ
նորէն
Սէտանի
յաղթութեան
առթիւ
Քուրհաուզի
մէջ
monstre
concert
vocal
[1]
մը
տրուեցաւ:
Ես
ասանկ
բան
տեսած
չէի.
կ՚ամչնամ
կոր
ըսելու.
700
հոգի
կամ
աւելի
ազգային
երգեր
երգեցին
lacին
[2]
վրայ
estrade
[3]
մը
շիներ
էին
դափնիներով
զարդարուած.
հոն
ալ
Պիսմարքին
busteը
[4]
դրեր
էին
եւ
վրան
մեծ
projecteur
[5]
մը,
շարունակ
լոյսեր
կուտային
կոր:
Ես
կանուխ
դարձայ,
9
1
/
2,
եւ
քնացայ:
Ցորեկը
8
քիլօմեթրօ
տեղ
քալեցի,
երթալ
գալ.
Նէռօպէրկի
անտառը
իմ
կարծածէս
շատ
մեծ
է
եղեր.
երթալով
չի
լմնցաւ:
Գիշերը,
առտուան
դէմ,
շատ
գէշ
երազ
մը
տեսայ.
Արամս
մեռեր
է.
ըսել
է
որ
շատ
պիտի
ապրի,
ո՜րքան
լացեր
եմ,
գիտե՞ս.
ժամերով:
Առտուան
դէմ
լալս
զգալով
արթնցայ.
այն
աստիճան
յուզուած
եւ
յոգնած
էի
լալէն,
որ
բաւական
ատեն
խելքս
գլուխս
չեկաւ.
հեռագիր
մը
զարնեմ,
ամենքին
առողջութեանը
վրայ
տեղեկութիւն
ուզեմ,
ըսի
ինքիրենս:
Վերջէն
քիչ
քիչ
հանդարտեցայ.
երազ
եւ
յետոյ
մեռնիլը
շատ
ապրել
է,
ըսի:
Արամ
շատ
աղէկ
կ՚ընէ
կոր
որսի
երթալով:
Ես
ալ
Պոլիս
դառնալուս
որսի
երթալ
պիտի
սկսիմ.
ատկէ
ուրիշ
քօլեռա
occasion
[6]
չի
պիտի
ըլլայ:
Անցեալները,
անցած
ամսու
24-ին,
կշռուեր
էի.
83
քիլօ
եկեր.
այսօր
նորէն
կշռուեցայ.
80
քիլօ
եկայ.
3
քիլօ
պակսեր
եմ.
մե՜նձ
բան,
անանկ
չէ՞:
Եթէ
5
քիլօ
ալ
պակսէի`
գոհ
պիտի
ըլլայի,
բայց
չեմ
յուսար:
Ոտքիս
մատները
ինչ
որ
են`
անանկ
կեցեր
են:
Գալ
երեքշաբթի,
այսինքն
9
օրէն
ասկէ
մը
մեկնիմ
կոր:
Շատ
շատ
պաչիկներ:
Գ.
ԶՕՀՐԱՊ
Այս
նամակը
պիտի
առնէք
հինգշաբթի.
ուրբաթ
օրէն
ալ
նամակ
մի՛
գրէք
հոս:
Գ.
Զ.
