113.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
[Բարիզ],
14
յուլիս,
1908,
երեքշաբթի
իրիկուն
ժամը
1
1
/
2
Սիրական
մէկ
հատիկ
հոգիս,
քաջութիւն,
Հիմա
բանսիօնիս
սեղանէն
ելայ.
խումբ
խումբ
մարդիկ,
գրեթէ
առանց
բացառութեան
ամերիկացի
կամ
անգլիացի
ընտանիքներ,
էրիկ,
կնիկ,
զաւակներնին
մէկտեղ:
Սենեակս
ելայ
ճաշս
լմնցուցածէս,
քիչ
մը
սիրականիս
հետ
խօսելու
համար:
3-4
ժամ
գացեր
էի
Շանզ
Էլիզէին
աթոռի
մը
վրայ
անցնողները
դիտելու
եւ
ինքզինքս
մոռնալու
համար.
հիմա
քեզի
հետ
խօսիմ,
անուշիկս:
Այն
գիշեր
լուրը,
որ
arrêtez
[1]
հեռագիրը
տալ
տուաւ,
երէկ
առիր
անշուշտ:
Թ.
պէյը
կիրակի
վեր
գնաց,
տեսնուեցաւ
եւ
իրեն
ո՜վ
գիտէ
ինչ
ըսին:
Ըսի՞ն
արդեօք
հաւանականաբար
որ
իմ
վրաս
նետուած
զրպարտութիւնը
դեռ
իր
ազդեցութիւնը
չի
կորսնցուցած
կամ
սաստկացած
է:
Միշտ
ես
է՛ն
գէշը
կը
մտածիմ:
Բայց
ի՞նչ
փոյթս,
քանի
որ
իրաւ
բան
մը
չի
կայ,
քանի
որ
վախնալու
տեղի
չունիմ,
ինչո՞ւ
կենամ
հոս
տեղ.
ի՞նչ
պիտի
ընեն
զիս
եւ
ի՞նչ
ընելու
իրաւունք
ունին:
Ես
վախու
բան
չունիմ:
Անոր
համար
շատ
մը
խորհելէ,
չափել
ձեւելէ
վերջը
մտքի
հանդարտութիւնս
գտայ:
Միայն
սպասեմ
որ
գործին
ի՛նչ
ըլլալը
աղէկ
մը
ստուգելու
համար:
Ժուրնալ
դէ
դէպայի
պէս
լրագրի
մը
յօդուածէն
օգուտ
մը
չի
քաղուելէ
զատ
arrêtez
տէյի
հեռագիր
առնելս
իրօք
զարմանալի
էր:
Թ.
պէյ
ամեն
բան
պիտի
հասկցներ
եւ
հինգշաբթիէն
առաջ
պատասխան
եւ
լուր
մը
չեմ
կրնար
առնիլ,
ըսեր
էր.
հինգշաբթի
չէ
գացեր,
կիրակի
կրցեր
է
երթալ
եւ
տեսնուելիք
անձէն
ոչ
միայն
աղէկ
լուր
չէ
առեր,
այլ
գէշ
լուր
առեր
է:
Ասիկա
երկուք
երկուք
ալ
չորս
կ՚ընէի
պէս
պայծառ
կերպով
կը
տեսնիմ
կոր:
Գիրքիս
վրայօք
զրպարտութիւն
ըրի՞ն,
սխալ
բաներ
հասկցուցի՞ն՝
չեմ
կրնար
ըսել.
վասնզի
գիրքս
դեռ
մարդու,
մանաւանդ
թշնամիի
ձեռք
չանցաւ
որ
ուզած
կերպովնին
վրան
մուր
քսեն:
Արդեն
Moniteur
Orientalը
Ժուրնալ
դէ
դէպային
գրածը
օրինակեր
եւ
հրատարակեր
էր:
Ասիկա
ալ
կրնայիք
գործածել:
Աղէկ
միտք
դիր
ըսածիս.
եթէ
թագաւորին
ճշմարտութիւնը
հասկցնելու
համար
մէկու
մը
ձեռքով
բան
մը
գրել
տալ
պէտք
է
նէ`
գլխաւոր
երեք
միջոց
կայ.
1.
Մուխթար
պէյը
տեսնիլ
եւ
հասկցնիլ
եւ
աղաչել
որ
թագաւորին
գրէ.
ազնիւ
մարդ
է,
խօսք
տայ`
կ՚ընէ:
2.
Թ.
պէյին
ձեռքովը
Նազիֆ
Աւրայի
պէյին
գրել
տալ:
3.
(1
ա.
անձ.
)
Էֆ.
իին
ձեռքով,
որուն
դուն
կրնաս
խօսիլ:
Ալ
այսչափը
կը
բաւէ
գործի
վրայօք:
Իմ
սիրտս
հանգիստ
է
հիմա:
Սուտ
չէ,
Աստուած
գիտէ,
առտուան
տրտմութիւնս,
լացս
փարատեցաւ.
քեզ
կը
սիրեմ,
ողջ
առողջ
ես,
զաւակներս
ալ
ողջ
առողջ
են,
ամեն
բանի
կը
յաղթենք
ուր
որ
ըլլայ`
կը
միանանք
եւ
միանալնուս
պէս
երջանիկ
ենք:
Այս
երջանկութիւնը
մարդ
ձեռուընուս
չի
կրնար
առնել:
Շատ
շատ
քիթիկդ,
ամեն
կողմդ
կը
պագնիմ:
Գ.
ԶՕՀՐԱՊ