237.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
[Բարիզ],
6
հոկտ.,
[1911],
ուրբաթ
առտու,
ժամը
10
Անուշիկ
կնիկս,
Ինչպէս
որ
կանոն
է`
անկարեւոր
բաներու
կարեւորութիւն
տալ,
հոգ
տանիլ
եւ
կարեւոր
բաներու
բնաւ
հոգ
չի
տանիլ
—
ասիկա
մեր
ժողովքի`
օր
օրի
գումարուիլն
ինծի
իմացնելու
մէջ
շատ
լաւ
ցուցուցիք:
Երբոր
առտու
իրիկուն
լրագիրները
կը
գրեն
որ
ժողովը
ամսուն
7ին,
այսինքն
վաղը
պիտի
բացուի,
բնաւ
միտքներուդ
չանցուցի՞ք
որ
երբ
այդ
լրագիրները
կարդամ`
ի՞նչ
վարանումի
մէջ
կը
մնամ:
Ինքներնուդ
չըսի՞ք
որ
սա
մարդուն
երկու
տող
հեռագիր
մը
տանք.
ի՜նչ
հարկ,
անանկ
չէ՞.
ի՜նչ
կարեւորութիւն
ունի
որ
ես
հոս
ճռիկ
ճռիկ
տանջուիմ
հասկնալու
համար
թէ
ո՞ր
օր
է
բացումը.
մինչեւ
քեզի
հեռագիր
զարնելու
ստիպուիմ
եւ
նորէն
երկու
օր
պատասխան
չառնիմ.
այնպէս
որ`
եթէ
իրաւցնէ
վաղը
պիտի
բացուի,
ես
հոս
սպասիմ,
կենամ.
աս
աստիճան
անհոգութեան
խելք
հասցնելը
իմ
գործս
չէ:
Անդին
խել
մը
անօգուտ
խօսքեր
պարունակող
նամակներ,
չըլլայ
ճամբան
կորսուի,
մէրագով
recommandée
[1]
ընել
կը
կենաք,
թէեւ
մի՛
ընէք
տէյի
գրեցի
ձեզի.
այնպէս
քունի
մէջ
առտուն
կ՚արթնցնեն
զիս
ժամը
6ին,
7ին.
ի՞նչ
կայ.
recommandée
նամակ.
մէջը
մատամ
Բաբազեանին
հետ
խօսեցայ
կամ
լաճերը
կը
քնանան
կոր:
Այս
լուրերը
հարկաւ
շա՜տ
կարեւոր
են
եւ
recommandée
նամակով
ինծի
գալու
են.
հէ՛մ
քունս
վրայ
տալու
եմ,
հէ՛մ
20
սանթիմ
ալ
բերողին
պախշիշ.
սա
հոգածութիւնը
քիչ
մըն
ալ
սա
ժողովքին
բացուելու
օրը
ինծի
իմացնելու
համար
գործածէիք
նէ`
մեղքը
կը
մտնայի՞ք
արդեօք:
Ուրիշ
օրինակ
մը.
ամեն
նամակիդ
enveloppeին
[2]
կռնակը
Mr
Zohrab
50
postale
poste
allemande
Péra
Constantinopole
սա
բառերը
կը
գրէք
ու
կը
գրէք.
ո՜րչափ
մէրագ.
արդեօք
կը
մտածէ՞ք
որ
կ՚ելլեմ
Mr
Zohrabին
adresse
չեմ
գիտնար,
նամակը
կը
կորսուի.
ուստի
միտքէս
չի
հանելու
համար
ամեն
envelloppeին
կռնակը
երկան
բարակ
կը
գրէք.
շա՜տ
գովելի
հոգածութիւն:
Ինչ
է
նէ`
չ՚երկնցնեմ:
Պաչիկներ
Գ.
ԶՈՀՐԱԲ
