206.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
[Վիսպատէն],
5
սեպտ.
1911,
երեքշաբթի
երեկոյ
Անուշիկ
հոգիս,
Այսօր
քէսէին
բերանը
բացի,
նորէն
խենթ
մենթ
բաներ
գնելու
համար.
մինչեւ
հիմա
խանութներուն
առջեւէն,
կ՚անցնէի
կոր
ակռաս
սեղմելով,
պարապ
տեղը
դրամ
չի
ծախսիմ
ըսելով:
Մինչեւ
այսօր
դիմացայ,
այսօր
համբերութիւնս
հատաւ.
քանի
մը
հատ
(1
ա.
ֆր.
)
նուէր
ծախու
առի,
որ
colis
posteով
[1]
պիտի
գայ,
մօտ
20
ոսկիի
բան:
Բայց
շատ
պիտի
հաւնիս,
մանաւանդ
խահուէի
ֆինճաներ,
որ
քէյֆ
կը
բերեն
մարդուս:
Ուշադրութիւն
ըրէք
colisները
առած
ատենիդ
որ
կոտրած
մոտրած
բան
մը
չըլլայ,
որովհետեւ
garanti
[2]
են.
բօսթային
մէջ
կամ
կէօմրիւկին
մէջ
բացէք,
եթէ
կոտրած
կան
նէ,
procès-verbal
[3]
մը
շինել
տուէք:
Մէկ
հատին
factureը
[4]
կը
խրկեմ
կոր.
միւսն
ալ
վաղը
կ՚առնէք:
Ես
սեպտ.
12
կամ
13ին
ասկէ
կը
մեկնիմ
կոր.
Արաքսին
եւ
Հերմինն
ալ
10ին
Բարիզէն
կը
մեկնին
կոր,
14ին
Լոնտրա
իրար
պիտի
գտնանք:
Առողջութիւնս
ինչ
էր
նէ`
ան
է:
Տաք
ջուր
խմելով,
քալելով
հոգիս
բերանս
եկաւ:
Ես
դեռ
օգուտ
պիտի
տեսնիմ
ըսելով
կը
քշքշուիմ
կոր:
Ինչ
է
նէ
սա
մէկ
շաբաթն
ալ
անցնինք
տէ,
պատիւովնիս
դառնանք:
Շատ
շատ
պաչիկներ`
Գ.
ԶՕՀՐԱՊ