Տաղեր

ՏԱՂ [ԾՆՆԴԵԱՆ], Ի ՆԵՐՍԻՍԷ

Այսաւր աւետեաց ձայն եհաս ի յունկն Եւայի,
Եւա` առաջին կոյս, ցնծայր դըստերբ Կուսիւն,
Կուսին խընդութեան լուր զըւարթունն իջեալ գոչէր,
Գոչէր Գաբրիէլ. «Որախ, ը՜, լեր, բերկրեալե:

Բերկրեալ ցընծայր Կոյսն աւետեաւք հրեշտակապետին,
Հրեշտակըն զարհուրէր` տեսեալ ի նմա զառաքողն,
Զառաքողն առաքեալն ծանեաւ յառաջ եկեալ,
Եկեալ հուրն, որ ի մորենին վառեալ ոչ այրէր:

Ոչ այրեալ, այլ սըրբեալ ինքեան տաճարացոյց,
Տաճար հոգեւոր ի Հոգւոյն, ը՜, նախ մաքրեալ,
Մաքուր խառնարան գինւոյն իմաստութեանըն Հաւր,
Հաւր մըշակեալ որթն անդ տընկեալ արմատացաւ:

Յարմատոյն Յեսսեայ գաւազան, ը՜, ծաղկեցաւ,
Ծաղիկ կուսածին, ձըմերան հալածող գարուն,
Գարուն հոգեւոր աշխարհի յայտնեալ ճըշմարիտ,
Ճըշմարտութիւն յերկրէ ի Կուսէն բուսաւ պըտուղ:

Պըտղոյն առաջնոյ մահ լուծաւ կենացըն պըտղով,
Պըտուղ անմահին ծառոյ տուաւ մեռեալն Ադամայ,
Ադամ վերըստին եմուտ ի դրախտն Եւայիւ,
Եւա պարէ այսաւր ծնանելով զԱստուածորդին:

Որդին, ծածկեալն առ Հաւր, այսաւր յայտնի մարմնով,
Մարմնով անմարմին Բանն մարդկան փըրկող եկեալ,
Եկեալ մըկըրտել Յորդանան ի Յովհաննէ,
Յովհաննէս հրաժարէր. «Ինձ պարտ է ի քէն մկրտիլ, Տէ'րե:

Տէր լուսոյն լոյս զգեցեալ, որ ըզգեցոյց մեզ ըզլոյս,
Լուսափայլ Հոգին գայր աղաւնակերպ յերկնից,
Երկնիցըն փակեալ դրունք եղեն բացեալ այսաւր,
Այսաւր զմարմնացեալ Բանն Հայր` Որդի դաւանէր:

Դաւանեմք ընդ նըմին էակից Հաւր զՈրդի,
ԶՈրդի եւ զՀոգի ընդ Հաւր անճառ, ը՜, միութեամբ.
Միոյ տէրութեանն յաւէտ նըւագեմք ըզփառս,
Փա՜ռք երից միոյ միշտ, այժմ եւ յաւիտեանս, ամէն: