Տաղեր

ՓՈԽ

Տէր փառաց անճառ ծընեալն յառաջ քան զյաւիտեանս,
Նոյն ծընաւ այսաւր ի Բեթղահէմ քաղաք Դաւթի:

Րաբունն երկնային իմաստութիւնըն Հաւր եւ բան,
Յանբանից մըսուր ի խանձարուրս պատեալ դընի:

Նըստեալն ի քրովբէս յաթոռ փառացըն հինաւուրցն,
Ի գիրկըս Կուսին տըղայապէս բազմի մանուկ:

Երկնաւոր զաւրացըն թագաւոր մեծ եւ յաղթող,
Յամպ թեթեւ նըստեալ, ի յԵգիպտոս փախչի կամաւ:

Րամից համայնից ստեղծող եւ Տէր, անտես վերնոցն,
Յերկրի երեւի եւ ընդ որդւոց մարդկան շըրջի:

Սրովբէից թեւաւք պարածածկեալն ի սուրբ սըրբոցն
Խոնարհեալ հայցէ ի ծառայէն իւր մըկըրտիլ:

Եկեալ հուրն Աստուած Յորդանանու յորձանսն իջեալ,
Ջրով կիզու ըզմեղս ադամային բնութեան մարդկան:

Սարսեալ ամլորդւոյն ի կիզանող ահեղ բոցոյն,
Հրաժարէր մերձիլ ի ճառագայթն անճառ փառաց:

Ի բարձանց Հոգին աղաւնակերպ էջ առ նըմա,
Մատամբ ցուցանէր զծածկեալ մարմնով բնութիւնն Աստուած:

Երկնից դրունք բացան, այն զոր փակեաց մեղաւք Ադամ,
Հաւր բարբառ հընչեաց. _ Դա' իմ Որդի, դըմա' լուարուք:

Սուրբ Երրորդութեան երից անձանց խորհուրդ յայտնեալ,
Զոր փառաւորեմք անլըռելի ձայնիւ երգով:

Այժմ եւ հանապազ ընդ Հաւր զՈրդի գովեմք Հոգւովն,
Միաստուածութեան տացուք ըզփառս միշտ յաւիտեան: