Տաղեր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Fiction  

ՓՈԽ

Նոյն ինքն անդրանիկըն Հաւր յառաջ քան զարեւ,
Եղեւ անդրանիկ այսաւր կուսական ծնընդեամբն:

Րոպէից քառից ստեղծողն ի նոյն խոնարհեալ,
Սըրբել զԱդամայ զյանցանս ի գետն Յորդանան:

Եկեալ հուրն Աստուած մարմնով մըկըրտիլ ի ջուր,
Սարսեալ Յովհաննէս տեսլեամբն, ոչ իշխէր մերձիլ:

Ի վերուստ իջեալ Հոգին նըման աղաւնոյ,
Երկնիցըն բացան դըրունք, Հայր յայտնեալ ցուցաւ.

Աղաղակելով գոչէր. «Դա' է իմ Որդի
Յինէն առաքեալ յերկիր, դըմա~ լըւարուքե:

Սա տաւնից մեզ տաւն, եղբարք, ժողովոց ժողով,
Բոլորից փըրկիչն այսաւր Յիսուս կոչեցաւ:

Արդ, յաւուր տաւնիս այս Տեառն անուանադրութեան
Նըւագ ցընծութեան երգեմք` ըզփառս ի բարձունս: