Տաղեր

ՏԱՂ ՈՐԴՒՈՑՆ ՈՐՈՏՄԱՆ, Ի ՆԵՐՍԷՍ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ ԱՍԱՑԵԱԼ

Որդիքն Որոտման, որք ի վերուստ որոտացին,
Յամպոց հրեղինաց հողմով Հոգւոյն հընչեալ յաշխարհս:

Յաշխարհ ծարաւուտ զանձրեւ կենաց հոսեալ յերկնից,
Զերկիր բանաւոր առոգելով առատապէս:

Առատավըտակ գետոց բըղխումն ի յԱդենայ,
Չորրորդն Եփրատէս նըշանակէր ըզՅովհաննէս:

Յովհաննէս` սիրող սիրեցելոյն առ ի Հաւրէ,
Անկեալ ըզլանջաւքն եւ ոչ կիզաւ յահեղ բոցոյն:

Բոցով բորբոքեալ անձկակարաւտ տարփմամբ սիրոյ,
Ճեպիւր փոյթընթաց ի գերեզման յարուցելոյն:

Յարուցեալն յայտնիւր առ ծովակին Տիբերական,
Ծանեաւ սիրեցեալն, աղաղակէր, թէ` այն է Տէրն:

Տէրըն հրաւիրէր զՊետրոս ըզկնի իւր հետեւել,
ԶՅովհաննու ասէր. «Զի թէ կամիմ` կեցցէ ի սպառե:

Ի սպառ սիրեաց զսէրն եւ սիրեցաւ անզուգապէս,
Զոյգ եւ հարազատըն Յակոբոս մաքրեալ անձամբ:

Յանձն առին ըմպել զբաժակ մահու կենարարին,
Մըկըրտեալ արեամբ, զոր ընկալաւ Տէրն ի խաչին:

Ի խաչին ըզմայրըն սիրելւոյն իւր աւանդէր,
Շնորհիւ դաւանէր ըզնա Որդի սըրբոյ Կուսին:

Զկոյսըն Մարիամ առեալ յինքեան սպասաւորէր,
Մինչեւ ի Փոխումն յիմանալեացըն կայարանս:

Կացեալ յաշխարհի քարոզ բանին ճըշմարտութեան,
Աւետեաց ձայնիւ գոչէր ըզկենդանի ըզԲանն:

Բանն որ էր Աստուած ի սկըզբանէ առ Աստուած Հայր,
Ծընունդ միշտ Էին, որով եղեն գոյք յանգոյից:

Գոչումն որոտմանցն յետ հոսելոյն զանձրեւ կենաց,
Ամփոփեալ յերկինս առ առաքողն անդրէն դարձան:

Յակոբոս վըկայ վաղահասուկ տընկոյն պըտուղ,
Ի Հերովդիայ զբաժակ մահու արեան արբեալ:

Արբ եւ Յովհաննէս` թէ ոչ զարեանն, այլ ըզսիրոյ,
Որով հետեւեաց իշխանաբար առ բաղձալին:

Ի բաղձալին լոյս արփիական փափագեցին,
Զոր տեսին աչաւք ի սուրբ լերինն Թաբաւրական:

Ի լեառըն սիոն վերասլացեալ ելին փառաւք,
Յանդրանկաց կայանս, ուր անդրանիկն է մեռելոց:

Մեռելոց լերուք եւ կենդանեաց միշտ բարեխաւս`
Տալ ըզքաւութիւն եւ ըզպարգեւս ողորմութեան:

Որ ողորմութեամբ շինեաց զաշխարհս բանն Աստըւած,
Տացուք նմա ընդ Հաւր եւ Սուրբ Հոգւոյն զփառս յաւիտեան: