266.
ԴՕԼՕՐԷՍ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
Թարգմանութիւն
Փարիզ,
[6
հոկտեմբերի,
1912]
Կիրակի
առաւօտ
Շատ
սիրելի
զաւակս,
Այս
երեկոյ
Արեւելեան
ճեպընթացով
վերադառնում
ենք
Կ.
Պոլիս.
գնում
ենք
Կոնստանցայով
(Սերբիայով
եւ
Բուլղարիայով
ճանապարհը
փակ
է):
Եթէ
Աստուած
կամենայ,
այդտեղ
կը
լինենք
առաջիկայ
չորեքշաբթի
մօտաւորապէս
ժամը
11-ին:
Սիրելի
զաւակս,
քեզ
յաճախակի
չեմ
գրում,
բայց
հոգուս
մէջ
եմ
պահում:
Չեմ
ուզում,
որ
նեղութեան
մէջ
գտնուես`
ինչպիսին
էլ
լինի
դրա
շարժառիթը:
Անշուշտ
հայրիկդ
կողքիդ
է,
քանի
դեռ
ապրում
է:
Ջանա
սովորել
ու
զուարճանալ`
բառի
պարկեշտ
իմաստով:
Այս
տարուայ
ճամփորդութիւնը
Եւրոպայում
ինձ
համար
անցաւ
եւ
աւարտուեց
շատ
տհաճ
ու
անյաջող
պայմաններում:
Մի՛
մտածիր
այդ
մասին:
Այս
անյաջողութիւնը
երկար
չի
տեւի:
Բոլոր
դէպքերում
եղիր
զուարթ
ու
երջանիկ,
եւ
հայրդ
նոյնպէս
կը
լինի
այդպիսին:
Սեղմում
եմ
կրծքիս`
Գ.
ԶՕՀՐԱՊ
