127) 
   
    ՄԽԻԹԱՐ 
   
    ԳՕՇ
  
  
  
 
   
    Մեզ 
   
    համար 
   
    քիչ 
   
    ու 
   
    շատ 
   
    աչքի 
   
    ընկնող 
   
    եւ 
   
    նշանակութիւն 
   
    ունեցող 
   
    ժողովածու 
   
    մնում 
   
    է 
   
    Մխիթար 
   
    Գօշի 
   
    «Դատաստանագիրքը», 
   
    որը 
   
    ուսումնասիրութեան 
   
    է 
   
    ենթարկուել 
   
    Հ. 
   
    Բաստամեան 
   
    հանգուցեալ 
   
    վարդապետի 
   
    ձեռքով 
   
    (տե՛ս 
   
    Մխիթար 
   
    Գօշի 
   
    «Դատաստանագիրք 
   
    Հայոց». 
   
    իրաւաբանական 
   
    հետազօտութիւնք 
   
    հանդերձ 
   
    ծանօթութեամբք, 
   
    Վահան 
   
    ծ. 
   
    վարդապետի 
   
    Բաստամեանց, 
   
    միաբանի 
   
    Ս. 
   
    Էջմիածնի 
   
    եւ 
   
    վանահօր 
   
    Ս. 
   
    Գայիանեաց 
   
    վանուց: 
   
    Վաղարշապատ, 
   
    ի 
   
    տպարանի 
   
    Ս. 
   
    Կաթ. 
   
    Էջմիածնի, 
   
    1880 
   
    թ.
   
    ):