127)
ՄԽԻԹԱՐ
ԳՕՇ
Մեզ
համար
քիչ
ու
շատ
աչքի
ընկնող
եւ
նշանակութիւն
ունեցող
ժողովածու
մնում
է
Մխիթար
Գօշի
«Դատաստանագիրքը»,
որը
ուսումնասիրութեան
է
ենթարկուել
Հ.
Բաստամեան
հանգուցեալ
վարդապետի
ձեռքով
(տե՛ս
Մխիթար
Գօշի
«Դատաստանագիրք
Հայոց».
իրաւաբանական
հետազօտութիւնք
հանդերձ
ծանօթութեամբք,
Վահան
ծ.
վարդապետի
Բաստամեանց,
միաբանի
Ս.
Էջմիածնի
եւ
վանահօր
Ս.
Գայիանեաց
վանուց:
Վաղարշապատ,
ի
տպարանի
Ս.
Կաթ.
Էջմիածնի,
1880
թ.
):