6)
ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ
ԻՐԱՒՈՒՆՔԻ
ԶԲԱՂՄԱՆ
ՆԻՒԹԸ
Թէ
եկեղեցական
իրաւագիտութիւնը
ինչո՞վ
է
զբաղուել
եւ
ի՞նչ
խնդիրներ
ունի
մշակելու,
այդ
իմանալու
համար
անհրաժեշտ
է
ուսումնասիրել
այդ
առարկան՝
քննելով
նրա
հիմունքները,
պատմական
անցեալը,
զարգացումը
եւ
ժամանակի
ընթացքում
կրած
փոփոխութիւնները:
Որովհետեւ
նրա
գլխաւոր
նիւթը
վերցրած
է
դրական
օրէնքներից,
գործնական
կեանքից
եւ
յարմարացրած
Եկեղեցու
վարդապետութեան
հետ,
ուստի
պիտի
ուշիուշով
հետեւել,
թէ
եկեղեցական
իրաւունքը
ժամանակի
ընթացքում
ի՛նչպէս
է
կարողացել
իւր
դերը
կատարել,
ի՛նչ
փոփոխութիւնների
է
ենթարկուել
թէ՛
ազգայնական
եւ
թէ՛
այլ
արտաքին
պայմանների
ազդեցութեան
ներքոյ:
Ուրեմն՝
այդ
գիտութեան
զբաղման
նիւթը
պիտի
լինի
պարապել
Եկեղեցու
պատմական
կեանքի,
օրէնսդրութեան,
կազմակերպութեան
եւ
ներքին
կեանքի՝
աստիճանական
զարգացման
վերլուծմամբ
եւ
մշակմամբ: