ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Որ հակառակ եկեղեցի շինէ՝ կամ քահանայութեան գործ այնէ ընդդէմ անհնազանդութեամբ, հարցէ զնա աւձն եւ սպանցէ, եւ ընկնի յամէն կարգէն՝ ինքն եւ իւր կամարարքն. եւ առնուն զթագաւորքն եւ զպարոնին զսաստն։ Եթէ ոք առանց եկեղեցւոյ հրամանացն եկեղեցի քակէ կամ այրէ, նա զէդ զաստուածատեց եւ զաստուածամարտ դատէ զինք եկեղեցին եւ դարպասն. եւ թէ զղջանայ, նա ինչվի մահ ապաշխարէ, ու չհաղորդեն զինք քաւէլ ի մահն՝ թէ ապաշխարել լինայ. վասն զի եպիսկոպոսաց հրամանաւքն է եկեղեցեաց քակելն եւ շինելն. եւ որ հրամանաց ընդդէմ այնէ, նա այս է տուժանքն անսղալ իրաւնաւք։

Եւ թէ ոք վասն աւեր եկեղեցւոյ շինման իրք տայ յաշխարհական կամ ի քահանայ, եւ նա չշինէ, նա առնու այլվայ զիր ինչքն եւ տայ յայլ ոք որ շինէ. եւ թէ ոչ՝ յայլ շէն եկեղեցի տան տուրք, նա ընդունելի է, բայց եպիսկոպոսովն։ Եւ չկարէ ոք յայլոց հող հակառակութեամբ եկեղեցի շինել, զի մեղք է. եւ երբ եկեղեցւոյ շինելն հարամ է ու մեղք, նա զայլն դուք գիտացէք, թէ ինչ է։