ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք ատէ զկինն, եւ ասէ թէ՝ չգտայ զինք կոյս, եւ վկայնով սուտ ելնէ այրն՝ նա ծեծեն կուշտ վասն կնոջն քաշնացն, եւ տայ կնկան ազգին հարիւր դրամ տուգանք, եւ այլվայ զկնիկն առնու։

Ապա թէ իրաւ լինի այրիկն՝ նա աւրէնքն զմահ կու հրամայէ աղջկանն։ Բայց մենք եկեղեցականքս ներելով զբաժինքն կու տեսնունք պատեհ. եւ զաղջկինն իր ազգ թող գիտենան։ Բայց թէ կարէ դատաւորն ծածկել ու հաշտեցնել՝ նա իր կամ է. եւ թէ ոչ՝ թողու, եւ իր այլ կին առնու, եւ զայն ազգն այնեն զինչ ուզեն։