ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Կու հրամայէ աւրէնքս, որ մարդկային ազգս շատ ազգեր են, եւ են, որ ազատք են ու հեծելվորք, եւ են որ չեն՝ եւ յայլ ազգ գործերն որ գործ այնեն։

Ամ այն մարդն, որ ի յիւր գործոյն պատեհն մեռանի՝ նա անպարտ են տէրքն՝ բահրակ, այն տէրն որ զամէնն պնդել լինայ եւ արիացուցել զիր գործաւորքն եւ զհնազանդքն։

Ապա թէ տէրն յայն բանն յուղարկէ զմարդն, որ չլինայ իր գործ եւ չլինայ յինք կրթած, ու վնասի՝ նա այն պարտական է եւ մահապարտ։

Եւ թէ ոք անհոգցնէ զմուխատրայն՝ եւ յուղարկէ զմարդ, ու մեռնի՝ նոյնպէս մահապարտ է։