ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք մարդոյ իրք տայ ի պահ, ու գողնվի՝ նա տեսնուլ պիտի թէ կայ իր գողցած իրք ի հետն թէ ոչ, եւ երդմամբ փնտռեն. նա թէ իրն էլ լինա տարվել ի հետ՝ նա թող երկուքն զգողն փնտռեն, ինչուր գտնուն. ապա թէ իրն մէն լինի տարածն՝ նա այդ ի կասկած է, նա համբերութիւն տայ, որ զգողն փնտռէ. ու թէ չգտնվի՝ նա ի յերդումն է եւ ի կիսավճարն, կամ զինչ ցեղ որ լսէ դատաւորն յերկուքէն եւ ի վկայից ու ի դրացներոյն, եւ ըղորդ զիրաւունք անաչառ այնէ։